الیاس حضرتی طی یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: در جریان دیدار رییس قوه قضاییه با مدیران رسانه ای مباحثی مطرح شد که لازم است برای تنویر افکار عمومی توضیحاتی درخصوص آن داده شود.

شخصا یکی از موضوعاتی که پس از پایان جنگ 12 روزه در هر نشست و دیداری ازجمله نشست های هیات دولت، جلسات با مسوولان و… پیگیری می کردم، نخست بحث آزاد شدن زندانیان سیاسی به عنوان نشانه قدردانی از مردم و دوم موضوع آزادی تردد و آیند و روند ایرانیان خارج از کشور به داخل است. در واقع همواره تلاش برای شکل گیری یک عفو عمومی و دامنه دار که می تواند ضامن افزایش اتحاد ملی و انسجام اجتماعی باشد را پیگیری کرده ام.

در جلسه ای که روز یکشنبه 19 مرداد با رییس محترم قوه قضاییه برگزار شد من به عنوان دومین سخنران تلاش کردم همین رویکرد و همین مباحث را پیگیری کنم. صحبت هایم را در 2 محور با رییس عدلیه مطرح کردم: نخست بر ضرورت اصلاحات وسیع تر و عمیق تر در قوه قضاییه پافشاری کردم و گفتم که قوه قضاییه تا رسیدن به دستگاهی که بدل به پناه و ملجا مردم شود، فاصله بسیاری دارد.

دومین محور صحبت های من درباره ضرورت آزادی زندانیان سیاسی به عنوان یک اقدام ضروری برای تحقق آشتی ملی بود. به این نکته اشاره کردم که بررسی های من نشان می دهد وقتی از اغلب افراد درباره آزادی زندانیان سیاسی طرح پرسش می شود، نخست 4 الی 5 اسامی به عنوان زندانی سیاسی به ذهن آن ها خطور می کند. در واقع این افراد معروف تر از سایر زندانیان هستند و می توانند به عنوان مبدا و آغازی برای آزادی همه زندانیان سیاسی تلقی شوند.

وقتی نوبت به صحبت های آقای اژه ای رسید، ایشان ابتدا درباره وجود برخی اختلاف نظرها در تعریف مفهوم زندانی سیاسی و زندانی امنیتی صحبت کرده و سپس یادآوری کردند که از بسیاری از فعالان سیاسی، گروه ها، احزاب و… خواسته اند تا اسامی زندانیان سیاسی مدنظر خود را معرفی کنند تا بررسی های لازم درباره آن ها انجام شود. در این مرحله من بلافاصله نام 5 زندانی سیاسی معروف را در برگه ای نوشتم، از یکی از افراد نزدیک به خود هم نظرخواهی کردم و او هم 2 اسم دیگر به این 5 نام اضافه کرد.

نهایتا این برگه را به عنوان افراد مطرح دراختیار رییس قوه قضاییه قرار دادم تا زمینه آزادی آن ها به عنوان نخستین گروه از زندانیان سیاسی آزاد شده فراهم شود. باز هم تاکید کنم این اسامی با عنوان افراد مطرح و نه همه زندانیان سیاسی دراختیار ریاست محترم قوه قضاییه قرار گرفته است، اما پس از انتشار اخبار این نشست، این برداشت اشتباه برای برخی فعالان سیاسی، اصحاب رسانه و گروه های حزبی و… ایجاد شد که من عنوان کرده ام در ایران تنها 7 زندانی سیاسی وجود دارد!

بی شک برخی برداشت های اشتباه ناشی از بی اطلاعی و بخشی از این فضاسازی ها برآمده از عصبانیت سلطنت طلب ها و منافقان و… است، اما من از تلاش های خود دست بر نمی دارم؛ من این راه را ادامه خواهم داد و همچنان از حقوق زندانیان سیاسی و ضرورت ایجاد فضای آشتی ملی دفاع می کنم. این نوع فضاسازی ها و حاشیه افکنی ها تاثیری در تلاش های من برای تحقق این مطالبات عمومی ندارد.

معتقدم همه ظرفیت های کشور برای حفاظت از این آشتی ملی و انسجام اجتماعی باید به کار گرفته شود. لازم است مردم گرامی، دوستان سیاسی و اهالی رسانه و… بدانند که دشمن از هر گشایشی در عرصه سیاسی و داخلی در کشور عصبانی شده و تلاش می کند، آن را به حاشیه بکشاند.

لازم است همگی در راستای یک هدف کلی که تعالی ایران و مردم ایران است، تمرکز کرده و اعتبار خود را به کار بگیریم تا کشور در راستای رشد واقعی و اتحاد فراگیر گام بردارد. نهایتا از همه حقوقدانان، فعالان سیاسی و احزاب و… می خواهم که نظرات، دیدگاه ها و اسامی موردنظر خود را به عنوان زندانیان سیاسی تهیه و آن ها را گردآوری کنند تا ذیل یک مطالبه همگانی از دستگاه قضایی مطرح شود.