ساعت های هوشمند شاید آن قدرها هم که فکر می کنید، میزان استرس شما را ندانند.

به گزارش فارس به نقل از گاردین، یک مطالعه جدید نشان می دهد ساعت های هوشمند نمی توانند به طور دقیق میزان استرس شما را تشخیص دهند و حتی ممکن است زمانی که فقط هیجان زده هستید، به اشتباه فکر کنند شما تحت فشار کاری قرار دارید. پژوهشگران دریافتند تقریبا هیچ ارتباطی بین میزان استرسی که ساعت نشان می دهد و میزان استرسی که افراد خودشان گزارش کرده اند، وجود ندارد.

تنها یک ارتباط خیلی ضعیف بین داده های ساعت و احساس خستگی شرکت کنندگان دیده شد و ارتباط قوی تری بین ساعت و میزان خواب گزارش شده وجود داشت. ایکو فرید ، نویسنده این پژوهش و استاد روان شناسی بالینی دانشگاه لیدن هلند، گفت که این نتیجه تعجب آور نیست، چون ساعت ها بیشتر بر اساس ضربان قلب کار می کنند و ضربان قلب لزوماً نشان دهنده نوع احساس نیست؛ همان طور که در هیجان مثبت، ترس یا حتی فعالیت بدنی هم افزایش پیدا می کند.

او مثال زد که ساعت گارمینش هنگام ورزش در باشگاه یا حتی هنگام دیدار هیجان انگیز با یک دوست قدیمی، به اشتباه اعلام کرده که او استرس دارد .

این تحقیق که روی 800 جوان و با استفاده از ساعت های گارمین ویوی اسمارت 4 انجام شد، سه ماه میزان استرس، خستگی و خواب شرکت کنندگان را بررسی کرد. داده ها نشان دادند که حتی زمانی که افراد خود را واقعاً تحت فشار می دانستند، ساعت ها تغییری قابل توجه در شاخص استرس ثبت نکردند و در حدود یک چهارم موارد، نتیجه ساعت کاملاً برعکس احساس واقعی افراد بود.

ارتباط ساعت با خستگی جسمی کمی بهتر بود اما همچنان ضعیف، و با مدت خواب ارتباط قوی تری داشت، به طوری که افزایش حدود دو ساعت خواب، معمولاً با احساس استراحت بیشتر همسو بود.

هدف اصلی این پژوهش، کمک به توسعه سیستم های هشدار زودهنگام برای افسردگی است که از داده های پوشیدنی ها برای شناسایی تغییرات اولیه در وضعیت روانی استفاده می کنند.

تاکنون نشانه هایی دیده شده که کاهش سطح فعالیت بدنی می تواند پیش بینی کننده افسردگی باشد، هرچند هنوز مشخص نیست این موضوع به اثر مثبت ورزش مربوط است یا به کم انرژی شدن افراد در مراحل ابتدایی مشکلات روانی. مارگاریتا پانایوتو ، پژوهشگر دانشگاه منچستر انگلستان، گفت این مطالعه دید واضح تری می دهد که داده های پوشیدنی چه چیزهایی را می توانند و چه چیزهایی را نمی توانند به درستی نشان دهند.

او تأکید کرد که این اطلاعات نباید به تنهایی معیار تصمیم گیری باشند و باید در کنار درک شخصی و شرایط واقعی زندگی فرد تفسیر شوند.