پرسپولیس زودتر از آنچه که حتی هواداران این تیم انتظار داشتند وارد بازار نقل و انتقالات تابستانی شد و توانست در مقطع ابتدایی بازیکنان قابل توجه لیگ را به خدمت بگیرد. رضا درویش برخلاف فصل گذشته که برای جذب بازیکنان مدنظر به دنبال فرار از بحث رضایتنامه بود، اینبار کاملا بی مهابا و با هدف تقویت تیم بازیکنان تحت قرارداد را نیز به تور انداخت تا هواداران کاملا به آینده تیم امیدوار باشند.

ناگهان اما ورق برای پرسپولیس برگشت؛ جنگ 12 روزه از یک طرف و ماجرا تغییرات سرمربی از سوی دیگر باعث شد تا این تیم با طلسم عجیبی در نقل و انتقالات مواجه شود. در نهایت اما در اردوی ترکیه این بحث نیز به پایان رسید و آنها با جذب مارکو باکیچ، حسین ابرقویی و در نهایت سرژ اوریه نشان دادند که به دنبال حضوری قدرتمند در فصل آتی هستند.

اما بحث اصلی همچنان ادامه دارد؛ آنها در برخی نقاط با ترافیک و در برخی پست ها نیز با ضعف مواجه هستند که در فاصله کوتاه مانده تا شروع لیگ جدید، همچنان شایعات را علیه این تیم افزایش می دهد.

موضوع اصلی مربوط به پر بودن لیست این باشگاه است که دست کادرفنی و حتی مدیران باشگاه را برای انتقال جدید بسته است. نکته عجیب تر اینکه آنها روی هر بازیکنی که برای خروج از این تیم دست می گذارند نیز با هجمه تندی مواجه می شوند که باعث می شود این بحث خیلی زود به مذاکره برای ادامه همکاری منجر شود!

اولین تجربه وحید هاشمیان به عنوان سرمربی از یک سو و هجمه تندی که همچنان متوجه رضا درویش است و تلاش رقبای او برای دستیابی به صندلی اش با در اختیار گرفتن فضای مجازی از سوی دیگر، باعث شده تا هر طرف از ریسک برای فشار بیشتر خودداری کرده و سعی در مماشات در این مقطع داشته باشد.

با این حال کاملا مشخص است که این بحث یکی از بزرگترین و موثرترین تصمیمات مدیریتی و فنی برای فصل آتی محسوب می شود. یک تصمیم کاملا حرفه ای که البته باید تمامی منافع باشگاه و تیم در آن در نظر گرفته شود و این حس را هم به هوادار ندهد که بر پایه برخی منافع و کدخدامنشی و البته حتی باندبازی هاست که نام یکی را جانشین دیگری در بحث خروج کرده است.

پرسپولیس در حال حاضر به طور مثال در پست وینگر نفراتی مثل وحید امیری، امید عالیشاه، اوستون اورونوف، تیوی بیفوما، محمدامین کاظمیان، فرشاد احمدزاده، محمدحسین صادقی، یاسین سلمانی و محمد عمری را در اختیار دارد. 9 بازیکن برای پستی که تنها 2 نفر نیازمند است و در بهترین حالت برای رزرو و بازیکنان آماده هم تراز و جوان آینده دار بتوان آن را 6 نفر توصیف کرد و در نظر گرفت.

در پست میانی نیز این تیم میلاد سرلک، محمد خدابنده لو، مارکو باکیچ، سروش رفیعی، علیرضا عنایت زاده و سعید مهری و... دیگر خط پرترافیک پرسپولیس محسوب می شود.

با این حال طی روزهای اخیر علیرغم شایعات شدیدی که شکل گرفته بود، بارها این موضوع مسکوت ماند و به سمت دیگری پیش رفت. کاملا مشخص است که این تصمیم اکنون در گرو برخی "منافع"، "باند" و شاید حتی بتوان رودربایسی قرار گرفته است.

طبیعی است که هر باشگاه و تیمی برای ساختار اسکواد خود بنا به تصمیم و سلیقه فنی مربی اش به دنبال انتخاب نفرات در پست های مختلف باشد اما این موضوع اکنون در پرسپولیس به دردسر بزرگی تبدیل شده است. مطمئنا اگر وحید هاشمیان بخواهد در ابتدای مسیر مربیگری به عنوان نفر اول موفق ظاهر شود، نیازمند این است که تصمیمات قاطع و به دور از احساسی بگیرد. قطعا هاشمیان که بیشتر عمر فوتبالی خود را در خارج از ایران و در فضای ماشینی و سرد و حرفه ای آلمان پشت سر گذاشته، بارها در چنین موقعیتی قرار گرفته است. کنار رفتن چند باره او از تیم هایی که در آن فعال بود و حتی تصمیمات شخصی مربیان تیم ملی، او را در چنین موقعیت های قرار داده است.

هواداران پرسپولیس نیز طی سال های اخیر حداقل تصمیمات ناگهانی سرمربیان وقت را برای کنار گذاشتن مهره های حتی محبوب و سرشناس و تاثیرگذار را به خاطر دارند. نمونه بارز آن را می توان تصمیم برانکو ایوانکوویچ و حتی یحیی گل محمدی برای کنار گذاشتن رامین رضاییان عنوان کرد. رامین بعد از این تصمیمات هم سال ها چه در تیم ملی و چه در تیم های باشگاهی اش جزو نفرات گلزن و تاثیرگذار بود اما همه در آن مقطع قبول کردند این تصمیم شخصی و حتی سلیقه ای سرمربی وقت است و با احترام با آن کنار آمدند.

حتی ستاره ای مثل سروش رفیعی نیز از گزند این تصمیم شخصی و فنی سرمربی وقت پرسپولیس دور نماند و در جریان اردوی ترکیه از لیست گابریل کالدرون کنار رفت. نمونه های دیگر آن کنار رفتن حسین ماهینی و فرشاد احمدزاده در فاصله ساعاتی مانده به پایان نقل و انتقالات بود که شاید می توانست آینده و سرنوشت آنها را تحت تاثیر قرار دهد اما یک تصمیم قاطع و بدون احساس از سوی سرمربی وقت پرسپولیس بود.

بازیکنان فوتبال معمولا با جدایی از باشگاه های پرطرفدار و محبوبی مثل پرسپولیس و استقلال به سادگی کنار نمی آیند و به هر ریسمانی برای ادامه حضور و تمدید همکاری شان دست می اندازند. با این حال قطعا وحید هاشمیان نیز به خوبی از این نکته آگاه است که کار در جایی به نام پرسپولیس و در جایگاه سرمربی، مستلزم این است که تصمیماتی خشن، بدون احساس و ناگهانی اتخاذ کنی! حتی اگر برخی نفرات کادرفنی و مدیریتی ات عواقب مجازی آن را گوشزد کنند!

او هنوز در بیشتر پست های تیمش نیازمند جذب نفراتی تاثیرگذار و کارآمد است و باید دید این شرایط به چه سمتی پیش خواهد رفت و آیا هاشمیان تصمیم خوفناک خود را بدون در نظر گرفتن احساسات و اظهارنظر و دخالت دیگران، اعلام خواهد کرد یا خیر.