مجید رحیمی؛ آبونمان در زبان فارسی به معنای حق اشتراک یا هزینه اشتراک است و معمولا برای خدماتی که بصورت مستمر و پیوسته ارائه می شوند ( مانند تلفن، برق، اینترنت، اشتراک مجلات و ... ) استفاده می شود.

بعنوان مثال، آقای جوادی مشترک روزنامه اطلاعات شده و مقرر می شود به ازای دریافت تمامی شماره های این روزنامه برای یک دوره زمانی مشخص ( یک ماه یا یک فصل یا یک سال )، حق اشتراک بپردازد. به نظر بدیهی است که در صورت قطع پرداخت حق اشتراک تعیین شده توسط آقای جوادی به روزنامه اطلاعات، این روزنامه از ارسال نشریه به آدرس آقای جوادی امتناع نماید. همچنین بصورت متقابل این انتظار وجود دارد که اگر و به هر دلیلی، روزنامه اطلاعات از ارسال نشریه بطور مستمر و پیوسته تخطی نماید، به نحوی نسبت به جبران خسارت وارده اقدام نماید ( مثلا مدت اشتراک را تمدید نماید یا لااقل هزینه اشتراک پرداخت شده توسط آقای جوادی برای مدت تخطی روزنامه از ارسال مستمر و پیوسته نشریه را به او بازپرداخت نماید ).

در واقع استمرار و پیوستگی در ارائه خدمت، تعهد ارائه دهنده خدمت به گیرنه خدمت برای دریافت حق اشتراک است و به هر نوعی که این شرط مخدوش شود، ارائه دهنده خدمت ملزم به تادیه خسارت وارده می باشد. طبیعی است که تمامی بخش ها و شرکت ها اعم از خصوصی، نیمه دولتی یا دولتی در صورت دریافت آبونمان یا حق اشتراک، ملزم به رعایت این شرط باشند.

اما علی الظاهر هیچیک از شرکت ها و سازمان های دولتی، بعنوان ارائه دهنده خدمت خود را موظف به انجام شرط استمرار و پیوستگی خدمت در ازای دریافت حق اشتراک ( آبونمان ) نمی داند، چرا که در تمام دریافتی ها، حق اشتراک بصورت دوره ای منظور می شود در حالیکه ارائه خدمت بویژه در این ایام پیوسته نیست!

در طی چند ماه گذشته مجموع ساعات قطع آب، برق اینترنت و ... در مناطق مختلف کشور، معادل چند روز بوده است؟ آیا این تخطی ارائه دهنده خدمت برای هر مشترک محاسبه و حق الناس به آنها در خصوص حق اشتراک ( آبونمان )، مسترد شده یا شرکت ها و سازمان های دولتی خود را متعهد به رعایت قانون و اخلاق و تامین حقوق افراد نمی دانند و برای احقاق بدیهی ترین حقوق، نیاز به طرح دعوی توسط افراد از شرکت ها و سازمان های دولتی و نیمه دولتی در محاکم قضایی و دیوان عدالت اداری وجود دارد؟

دست کوتاه ما به که نخیل وزرا و روسا نمی رسد، اما کاش حداقل یکی از وکلایی که از طرف ما بر کرسی مجلس نشسته، خرمایی از نخلستان آنان میچید!