سال 2022 نقص فنی در یک بمب افکن پنهان کار B-2 Spirit منجر به فرود اضطراری فاجعه بار، آتش سوزی و انفجار شد. حادثه ای که بیش از 300 میلیون دلار خسارت به بار آورد و اکنون دلیل آن مشخص شده است.

به گزارش خبرآنلاین، در حادثه ای در سال 2022، یک بمب افکن پنهان کار B-2 Spirit در هنگام فرود اضطراری در پایگاه نیروی هوایی وایتمَن (Whiteman) به شدت آسیب دید؛ حادثه ای که در نهایت ناوگان عملیاتی را به تنها 19 فروند کاهش داد. این حادثه از یک نقص فنی آغاز شد و زنجیره ای از اتفاقات را به راه انداخت که در آن، یک نشانگر ایمنی گمراه کننده منجر به فروپاشی ارابه ی فرود سمت چپ و در نهایت آتش سوزی شد. این حادثه بیش از 300 میلیون دلار خسارت به بار آورد و نیروی هوایی تصمیم گرفت که تعمیر بمب افکن بسیار پرهزینه است؛ بنابراین هواپیمای خسارت دیده را برای همیشه بازنشسته کرد.

بمب افکن B-2 Spirit به عنوان یکی از پیشرفته ترین بمب افکن های جهان در نظر گرفته می شود. فناوری پنهان کاری و اویونیک پیشرفته، آن را از دیگران متمایز می کند. با این حال، با وجود فناوری پیشرفته اش، گاهی مستعد نقص فنی است.

بمب افکن B-2 تاریخچه رزمی طولانی دارد و در اروپا و خاورمیانه پرواز کرده است. با این حال، تلفاتی که تاکنون داشته، به دلیل مشکلات فنی بوده است. در 10 دسامبر 2022، یک بمب افکن B-2A Spirit در تلاش برای فرود در پایگاه نیروی هوایی وایتمَن به شدت آسیب دید. هواپیمای مورد نظر با شماره 90-0041 که با نام روح هاوایی شناخته می شد، به عنوان هواپیمای پشتیبان به پرواز در آمده بود و پس از اینکه هواپیمای اصلی مأموریت خود را ادامه داد، به پایگاه بازگشت.

در حالی که هواپیما به باند 01 برای فرود نزدیک می شد، خدمه فرایند باز شدن ارابه ی فرود را در سرعت تقریبا 370 کیلومتر بر ساعت آغاز کردند. تقریباً بلافاصله، هشدارهای اصلی و سیستم هیدرولیک صادر شد که نشان دهنده یک نشتی بود. در حالی که ارابه ی فرود سمت چپ و دماغه با موفقیت باز شدند، ارابه ی اصلی سمت راست باز نشد. خدمه رویه اضطراری ارابه ی فرود را اجرا کردند که در نتیجه هر سه نشانگر ارابه ی فرود پایین و قفل شده را نشان دادند. با این حال، این نشانگر گمراه کننده بود.

هنگام فرود در ساعت 2:29 بعد از ظهر به وقت محلی، ارابه ی فرود اصلی سمت چپ فروریخت. بال چپ هواپیما به باند برخورد کرد و برای چند صد متر روی آن کشیده شد که باعث پاره شدن مخزن سوخت و اشتعال آتش شد. آتش به سرعت به مخزن سوخت بیرونی سمت چپ سرایت کرد و مدت کوتاهی پس از شعله ور شدن اولیه، منفجر شد. هواپیما با نوک بال چپ در حال سوختن در چمن ها متوقف شد. خدمه توانستند بدون آسیب دیدگی، از هواپیما خارج شوند.

تیم های آتش نشانی به سرعت به صحنه حادثه آمدند. در ابتدا، برای مقابله با آتش از آب استفاده شد، اما پس از سه و نیم دقیقه اجازه استفاده از فوم AFFF صادر شد. در حالی که شعله های خارجی مهار شدند، گرما همچنان در داخل بال افزایش یافت و منجر به انفجار در هر دو مخزن سوخت شد. آتش حدود یک ساعت پس از شروع به طور کامل خاموش شد.

تحقیقاتی که توسط هیئت AIB انجام شد، نشان داد که این حادثه ناشی از نقص یک اتصال هیدرولیکی CryoFit مرتبط با ارابه ی اصلی سمت راست بوده است. این نقص منجر به نشت مایع هیدرولیک از هر دو سیستم اصلی و پشتیبان شد که به نوبه خود از باز شدن قفل ارابه ی سمت راست جلوگیری کرد.

به تازگی گزارش defensenews در مورد این سانحه منتشر شده که به یک نقص طراحی در ارابه ی فرود B-2 و تصمیم اشتباه فرمانده آتش نشانان برای عدم استفاده فوری از فوم اطفاء حریق اشاره کرده است.

همانطور که بمب افکن به باند فرود نزدیک می شد، خلبان شروع به پایین آوردن ارابه ی فرود کرد. هر سه در ارابه ی فرود به طور عادی شروع به باز شدن کردند، اما طبق گزارش، یک اتصال شیر در سیستم ارابه ی فرود سمت راست از کار افتاد که منجر به کاهش سریع مایع هیدرولیک و فشار در سیستم هیدرولیک اصلی شد.

چراغ های هشدار در کابین خلبان بمب افکن روشن شدند و کامپیوتر داخلی آن به یک سیستم پشتیبان روی آورد که تلاش کرد خطوط مورد نیاز برای باز کردن ارابه ی فرود سمت راست را دوباره تحت فشار قرار دهد. اما خود سیستم پشتیبان نیز به سرعت شروع به از دست دادن مایع و فشار کرد و کامپیوتر برای یافتن راهی برای باز کردن ارابه ی فرود، به طور مکرر بین سیستم اصلی و پشتیبان جابجا می شد.

خدمه پرواز به برج مراقبت وایتمَن اطلاع دادند که یک وضعیت اضطراری در پرواز به دلیل نقص هیدرولیک دارند. کنترل کننده وایتمَن شروع به آماده سازی پایگاه برای یک سانحه کرد و آتش نشانان، خدمات آمبولانس و دیگر امدادگران را فراخواند.

کمی قبل از ساعت 2:30 بعد از ظهر (زمان فرود) ارابه ی فرود سمت چپ نتوانست در موقعیت قفل بماند و زیر وزن هواپیما فرو ریخت.

وقتی خلبانان متوجه شدند که ارابه ی فرود سمت راست در هواست و هواپیما به سمت چپ کشیده می شود، خلبان اصلی کنترل را به دست گرفت و سعی کرد سکان را به سمت راست بکشد تا بمب افکن را روی باند نگه دارد.

گزارش می گوید که خلبان از روی صندلی بلند شد تا تمام قدرت خود را روی ترمز سمت راست بگذارد.

بر اساس گزارش، بال سمت چپ هواپیما چند صد متر روی باند کشیده شد. سطح بتنی باند، نوک بال چپ را به حدی پاره کرد که یک مخزن سوخت سوراخ شده و آتش سوزی آغاز شد.

بمب افکن در نهایت تقریبا یک کیلومتر فراتر از نقطه ای که ارابه ی فرود فرو ریخت، متوقف شد و یک مسیر از سوخت شعله ور از نوک بال چپ بر جای گذاشت. هر دو خلبان آسیبی ندیدند و بدون اینکه ایجکت کنند، با خیال راحت از هواپیما خارج شدند.

به گفته گزارش، فرمانده حادثه به آتش نشانان دستور داد که فقط از آب برای خاموش کردن آتش استفاده کنند و نه از فوم مخصوص، زیرا او به اشتباه معتقد بود که فوم تنها باید به عنوان آخرین راه حل در برابر آتش استفاده شود. پس از حدود سه و نیم دقیقه، او استفاده از فوم را مجاز کرد، که یک ماده اطفاء حریق موثرتر از آب برای خاموش کردن مایعات قابل اشتعال است.

زمانی که آتش خارجی تا حدی مهار شد، آتش نشانان شروع به نزدیک شدن به هواپیما کردند تا آتش داخلی را با شلنگ های آب خاموش کنند. اما در حدود ساعت 3 بعد از ظهر، حدود 30 دقیقه پس از فرود بمب افکن، یک مخزن سوخت در داخل بال سمت چپ هواپیما منفجر شد و کامیون های آتش نشانی را وادار کرد تا دوباره با فوم اطفاء حریق به آتش حمله کنند.

ده دقیقه پس از انفجار، در حالی که آتش نشانان دوباره سعی کردند به هواپیما نزدیک شوند، یک مخزن سوخت دوم در سمت چپ بمب افکن با یک انفجار بزرگ تر منفجر شد و بخشی از بدنه هواپیما به عرض تقریبا دو متر را به هوا پرتاب کرد. این قسمت تقریبا به برخی از آتش نشانان اصابت کرد و آوار را در اطراف محل سانحه پخش کرد.

این انفجار دوم به نمایان شدن آتش داخلی کمک کرد و به آتش نشانان اجازه داد تا مستقیماً آب را روی آتش بپاشند. آتش حدود یک ساعت پس از سانحه و شعله ور شدن اولیه به طور کامل خاموش شد.

هیئت تحقیق دریافت که علت اصلی سانحه، نقص یک اتصال شیر هیدرولیک بوده است. گزارش می گوید، یک نقص طراحی در ارابه ی فرود اصلی B-2 نیز به طور قابل توجهی به این سانحه کمک کرده است و تصمیم فرمانده حادثه برای عدم استفاده فوری از فوم اطفاء حریق باعث گسترش شعله ها و آسیب بیشتر به هواپیما شد.

بر اساس گزارش، این سانحه حدود 27.500 دلار به باند فرود آسیب رساند. گزارش می گوید که بال و ارابه ی فرود سمت چپ بیش از 300 میلیون دلار آسیب دیدند، اما نیروی هوایی در نهایت به این نتیجه رسید که هواپیما برای تعمیر بیش از حد آسیب دیده است و آن را بازنشست کرد.

هر B-2 در دهه 1990، زمانی که این بمب افکن ها وارد خدمت شدند، حدود 1٫2 میلیارد دلار برای نیروی هوایی هزینه داشت. این نیرو اکنون 19 فروند B-2 باقی مانده دارد که انتظار می رود در اوایل دهه 2030 بازنشسته شوند.