در بعد سیاسی، ابهامات پیرامون مذاکرات ایران و آمریکا و فقدان سیگنال های ملموس از پیشرفت دیپلماتیک، فضای عدم اطمینان را تقویت کرده است. هرچند گمانه زنی هایی پیرامون احتمال ازسرگیری گفت وگوها در نیمه دوم اوت مطرح شده، اما این اخبار نتوانست اعتماد سرمایه گذاران را تابه حال جلب کند. در بعد اقتصادی، نرخ بهره بالا و تاثیر آن بر هزینه تامین مالی شرکت ها، به ویژه در صنایع تولیدی باوجود قطعی های مکرر برق و گاز تولید در صنایع انرژی بر را مختل و حاشیه سود را کاهش داده است.

رفتار هیجانی سهامداران خرد که به خروج نقدینگی منجر شد، به این چرخه نزولی دامن زده است. همچنین صندوق های مبتنی بر طلا، تحت تاثیر نوسانات جهانی اونس و بازار ارز داخلی، نوسانات مشخصی را به ثبت رساندند و همچنان به عنوان گزینه ای امن برای سرمایه گذاران محتاط جذابیت دارند.

این تمایل به پناهگاه های امن، نشان دهنده استراتژی دفاعی در برابر ریسک های بازار است. از منظر تکنیکال، شاخص کل در وضعیتی پرابهام قرار دارد. الگوهای کندلی نزولی، مانند ماروبوزوهای قرمز در روزهای پایانی هفته، نشان دهنده تسلط فروشندگان است.

شاخص هم وزن نیز تحت فشار مشابهی قرار دارد، اما برخی سهام کوچک تر با حجم معاملات پایین تر، تحت تاثیر فشار فروش کمتری قرار داشتند. بااین وجود در شرایط فعلی شاخص کل در محدوده ای کلیدی قرار دارد که واکنش بازار به آن، مسیر کوتاه مدت را تعیین خواهد کرد. در صورت شکست و ازدست رفتن محدوده های فعلی، احتمال ریزش عمیق تر تا کانال های 2 میلیون و 400 هزارواحدی دور از انتظار نخواهد بود. در روزهای آینده احتمال می رود بازار در فاز تثبیت یا نوسانات محدود باقی بماند.

اخبار مربوط به مذاکرات سیاسی می تواند محرکی برای بازگشت تقاضا باشد، اما بدون پیشرفت ملموس، انتظار جهش صعودی غیرواقع بینانه است. از منظر تکنیکال، واکنش شاخص به حمایت های باقی مانده و رفتار حجم معاملات، تعیین کننده خواهد بود. در صورت افزایش نقدشوندگی و ورود خریداران در نمادهای بنیادی، امکان شکل گیری یک موج صعودی وجود دارد. سرمایه گذاران باید با تمرکز بر مدیریت ریسک و انتخاب نمادهای با نسبت P/E پایین و جریان نقدی پایدار، رویکرد محتاطانه ای در پیش بگیرند. استراتژی مناسب در این مقطع، انتظار برای سیگنال های تایید بازگشت و پرهیز از تصمیم گیری های شتاب زده است.

شاخص کل بورس تهران هفته گذشته با عقب نشینی منفی 4.74 درصدی روبه رو شد و در نهایت روز چهارشنبه در محدوده 2 میلیون و 554 هزار واحدی قرار گرفت. این در حالی است که شاخص کل در هفته منتهی به 8 مردادماه عقب نشینی 5.47 درصدی داشته و از ابتدای سال حدود 5.73 درصد کاهش ارتفاع داشته است. در این بین نماگر هموزن نیز افت ارتفاع هفتگی 3.71درصدی مواجه و درنهایت در سطح 782 هزار و 253 واحدی قرار گرفت.

از سوی دیگر شاخص کل فرابورس نیز که معیار مناسبی برای بررسی وضعیت سهام مختلف فرابورسی است، همسو با سایر نماگرها حدود 3.26 درصد سرخ پوش بود و روز چهارشنبه در سطح 23هزار و 511 واحدی کار خود را به اتمام رساند. میانگین ارزش معاملات خرد بازار سرمایه هفته گذشته که شامل سهام، حق تقدم و صندوق های سهامی بازار می شود مقدار 6 هزار و 177 میلیارد تومانی را ثبت کرده است که نسبت به هفته منتهی به 8 مردادماه حدود 40درصد رشد داشته است. نکته حائز اهمیت مجموع خروج پول در 12 روز گذشته بوده که به 11 هزار و 724 میلیارد تومان رسیده است.

آراد پور کار، کارشناس بازار سرمایه در خصوص وضعیت هفته گذشته بازار عنوان کرد: هفته گذشته، بورس تحت تاثیر جو منفی و استرس بالای سهامداران قرار داشت. این شرایط منجر به غلبه فروش بر خرید سهام شد و بسیاری از سرمایه گذاران ترجیح دادند از بازار خارج شوند. این وضعیت در صندوق های اهرمی که به طور معمول پرتفوی آنها شامل 50 تا 60 درصد اعتبار است، به مراتب بدتر بود.

در چنین شرایطی، تمایل سرمایه گذاران به تسویه اعتبارات افزایش یافت که فشار فروش را تشدید کرد. این عوامل موجب شد تا صندوق های اهرمی عملکرد ضعیفی از خود نشان دهند و جذابیت چندانی برای سرمایه گذاران نداشته باشند. این عوامل، در کنار عدم تحقق حمایت های مورد انتظار، موجب شد تا بازار نتواند از کف های حمایتی خود، مانند سطح 2 میلیون و 630 هزار واحدی، بهبود یابد و کانال 2 میلیون و 600هزار واحدی از دست برود. پورکار ادامه داد: از منظر تکنیکال، شاخص کل بورس در حال تکمیل یک الگوی پنج موجی نزولی است. در حال حاضر، به نظر می رسد بازار در موج پنجم این روند نزولی قرار دارد.

حتی در صورت شکل گیری یک الگوی اصلاحی ABC، انتظار می رود که شاخص در موج B یک حرکت صعودی را تجربه کند. این حرکت صعودی می تواند شاخص را بین 100 تا 200 هزار واحد افزایش دهد که نشان دهنده پتانسیل بهبود نسبی بازار در روزهای آینده است.

علاوه بر این، شاخص قدرت نسبی (RSI) نشان دهنده احتمال شکل گیری واگرایی مثبت است. این واگرایی بیانگر آن است که شدت روند نزولی کاهش یافته و بازار به تدریج به حالت معمول بازمی گردد. این نشانه ها، در کنار تکمیل احتمالی موج پنجم، می توانند به عنوان سیگنال هایی برای بهبود کوتاه مدت بازار تلقی شوند. با این حال، به دلیل ماهیت پرریسک موج B و پیچیدگی های آن، توصیه می شود سرمایه گذاران با احتیاط عمل کنند و از رفتارهای کورکورانه، مانند خرید برخلاف روند کلی بازار، اجتناب ورزند. پورکار نسبت به تحولات بازار طلا نیز گفت: در بازار طلا تحولات مهمی رخ داده است.

اخبار مربوط به میانجی گری مصر و برخی مسائل سیاسی دیگر موجب شد تا نرخ دلار به حدود 92 هزار تومان کاهش یابد. این تلاطم در بازار ارز تاثیر مستقیمی بر بازار طلا داشته است. از سوی دیگر، طلای جهانی در محدوده 2300 تا 2400 دلار برای هر اونس معامله شده است که نشان دهنده پتانسیل صعودی در این بازار است.

با توجه به این روند، انتظار می رود که در هفته جاری، قیمت شمش و زیرمجموعه های طلا در بازار داخلی نیز حرکت صعودی داشته باشد. ترکیب این عوامل، یعنی کاهش نسبی نرخ دلار و افزایش قیمت طلا در بازارهای جهانی، می تواند به تقویت بازار طلا در کوتاه مدت منجر شود. باید عنوان کرد عوامل بنیادی نیز نقش مهمی در شکل گیری روند بازار در هفته آینده خواهند داشت.

هرگونه پیشرفت در مذاکرات سیاسی یا اقتصادی می تواند فضای مثبتی در بازار ایجاد کند. همچنین افزایش این نرخ می تواند به بهبود سودآوری شرکت های صادراتی و تقویت شاخص بورس کمک کند. البته حمایت های مالی در هفته گذشته چندان موثر نبود، اما ورود منابع مالی جدید یا اقدامات حمایتی قوی تر می تواند به بهبود روند بازار کمک کند. با این حال، باید توجه داشت که برخی اقدامات، مانند حمایت های نمایشی یا شاخص سازی، ممکن است تاثیرات کوتاه مدت و غیرپایداری داشته باشند. بنابراین، سرمایه گذاران باید با دقت بیشتری به تحلیل سیگنال های بازار بپردازند.