کیومرث بشیریه، معاون خانه اندیشمندان، در گفت وگویی از جزییات چندین سال درگیری حقوقی با شهرداری تهران می گوید: حدود دو سال پیش در حالی که برنامه های ما در حال برگزاری بود، افرادی بدون حکم رسمی به ساختمان آمدند و قفل ها را عوض کردند. به دنبال این اتفاق ما به دادگستری شکایت کردیم و دادگاه دستور موقت صادر کرد و نیروهای شهرداری مجبور به ترک ساختمان شدند.

به گزارش ایران ، وی افزود: شهرداری دوباره برای گرفتن ساختمان شکایت کرد، اما برخلاف رأی دادگاه بدوی که به نفع شهرداری صادر شد در دادگاه تجدیدنظر این رأی به صورت قطعی نقض و شهرداری محکوم شد. با وجود این حکم، شهرداری به دو مسیر همزمان روی آورد، یکی تقاضای ابطال قرارداد و دیگری درخواست ماده 477 از رییس قوه قضاییه که این روند کاملاً بی سابقه بود.

به گفته بشیریه، در اسفندماه سال گذشته، در حالی که هنوز درگیری حقوقی ادامه داشت، به فاصله 24 ساعت دو رأی از طرف دو مرجع قضایی علیه خانه اندیشمندان صادر شد. او می گوید: در یک رأی دادگاه، قرارداد ما را معتبر دانست و به استناد آن حق رجوع شهرداری را به رسمیت شناخت و در رأی دیگر آن قرارداد را باطل اعلام کرد. این تناقض به تفصیل توسط وکلای خانه پیش تر توضیح داده شده و جمعی از برجسته ترین حقوقدانان کشور طی نامه ای رسمی به رؤسای سه قوه به این روند اعتراض و به آن اشکالات عدیده وارد کرده اند.

بشیریه می گوید: پس از صدور حکم تخلیه، نمایندگان شورای شهر و شهرداری تهران اعلام کردند که همچنان در محل بمانید و کارتان را مثل گذشته ادامه بدهید. فقط گفتند قرارداد باید تغییر کند، ولی همه چیز مثل قبل خواهد بود. اما از هفته گذشته فشارها تشدید شد، قفل ها را عوض کردند و اتاق های اصلی را از ما گرفتند.

فقط دو اتاق را در اختیار ما گذاشتند؛ این را معاون خانه اندیشمندان می گوید و توضیح می دهد: یک اتاق که لوازم فنی برگزاری جلسات داخل آن است و یک اتاق هم برای مدیریت. بقیه فضاها، حتی سالن حافظ و سالن فردوسی، دیگر در اختیار ما نیستند. حدود 10 نیروی اداری و ده ها مدیر و دبیر و اعضای شورای علمی گروه های پانزده گانه خانه حالا حتی امکان ورود آزاد به ساختمان ندارند و همه افراد حتی میهمان ها باید آفیش شوند که عملاً این کار غیرممکن است چون خیلی از میهمانان سرزده می آیند. به گفته بشیریه، وضعیت فعلی باعث شده ارتباط خانه با اساتید و فعالان علمی مختل شود.

او می گوید: نگهبان جدید آوردند و اعلام کردند که ورود هر میهمانی باید از قبل آفیش شود. یعنی اگر یک استاد یا نماینده مجلس بخواهد بی خبر بیاید، اجازه ورود ندارد. در حالی که فضای خانه همیشه باز و قابل دسترس بوده است.

اما موضع شورای شهر درباره این اتفاقات چیست؟ مهدی چمران، رییس شورای اسلامی شهر تهران، درباره وضعیت خانه اندیشمندان می گوید: تکلیف خانه اندیشمندان باید مشخص شود و تلاش می کنیم که مشکلات در سریعترین زمان ممکن برطرف شود. چندروز پیش هم در این زمینه جلسه ای داشتیم و تصمیم گرفتیم، فعلاً هیچ اقدامی در خصوص ادامه فعالیت انجام نشود و جلسات خانه ادامه داشته باشد تا با دعوت از همه گروه ها هیأت امنای آن شکل بگیرد. این ملک متعلق و در اختیار شهرداری است. بسیاری از بخش های آن بسته است و احتمال تخریب وجود دارد و ضروری است که هرچه سریع تر این موضوع حل وفصل شود و بررسی ها با همکاری همه جانبه لازم انجام شود.

مسئولان شهرداری فعلاً درباره این موضوع صحبت نمی کنند و در تماس خبرنگاری اعلام کردند، موضع شهرداری عوض نشده است. محمدامین توکلی زاده، معاون امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران چندی پیش و در جریان مشکلات بین شهرداری و خانه اندیشمندان در گفت و گو تأکید کرده بود که خانه اندیشمندان همچنان مشغول فعالیت در محل قبلی است.

مهدی صادقی کجانی، مدیرکل مطالعات اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران نیز درباره جزییات این خبر در توضیحاتی اعلام کرده بود: زمینی که خانه اندیشمندان در آن ساخته شده و در خیابان ورشو قرار دارد، متعلق به شهرداری است و خانه اندیشمندان در بخشی از این زمین واقع شده است. البته باید این موضوع را هم در نظر گرفت که خانه اندیشمندان یک NGO است و به مثابه ساختمان نیست و در هر نقطه ای می تواند فعالیت داشته باشد. اما این ساختمان متعلق به شهرداری است که توسط کارمندان قدیم شهرداری تأسیس شده و تعارض منافع هم کاملاً مشهود است. در هیچ بازه ای از زمان هیچ شخصی مانع فعالیت خانه نشده و نمی شود. چون شأن اندیشمندان کشور بالاتر از این حرف هاست و در این موضوع خلط مبحث و مغلطه شده بود.