بدنسازی و فیتنس هر کدام هدف خاص خود را دارند و برای افراد با اهداف متفاوت طراحی شده اند؛ در حالی که بدنسازی بیشتر بر افزایش حجم عضلات و شکل دهی بدن تأکید دارد، فیتنس بر تناسب اندام، کاهش چربی و بهبود سلامت عمومی بدن متمرکز است.

به گزارش ایسنا، در دنیای ورزش، 2 رشته محبوب و شناخته شده به نام های فیتنس و بدنسازی وجود دارد که بسیاری از افراد این دو را به اشتباه مشابه هم می پندارند؛ این 2 رشته با اینکه در برخی از جنبه ها شباهت هایی دارند اما از نظر اهداف، تمرینات، رژیم غذایی و تأثیرات روی بدن تفاوت های قابل توجهی با هم دارند.

بر اساس این مطلب که توسط امید صالحیان، فیزیولوژیست و متخصص تغذیه ورزشی در پاسخ به سوال ایسنا تهیه شده، آمده است: یکی از بزرگ ترین تفاوت های فیتنس و بدنسازی در اهداف هر رشته است. بدنسازی به طور عمده به افزایش حجم عضلات و تقویت بدنی با عضلات حجیم و پر قدرت اختصاص دارد. افرادی که وارد این رشته می شوند، هدف اصلی شان این است که حجم عضلات خود را افزایش دهند و به بدنی با شکل دهی مشخص و برجسته دست یابند.

در مقابل، فیتنس به معنای دستیابی به تناسب اندام کلی بدن و تمرکز آن بیشتر بر کاهش چربی بدن، بهبود سلامت عمومی و افزایش قدرت عضلات بدون تمرکز بر افزایش حجم آن ها است. در فیتنس، هدف اصلی داشتن یک بدن متناسب و خوش فرم است، نه حجیم کردن عضلات.

تمرینات بدنسازی بیشتر بر اساس وزنه های سنگین و تکرارهای کم استوار است. در این روش، تمرکز بر افزایش قدرت و حجم عضلات است و بدنسازها معمولا با وزنه های سنگین تمرین می کنند تا عضلات خود را به حداکثر حجم برسانند. این نوع تمرینات نیازمند استراحت های طولانی مدت میان ست ها و تمرینات سنگین است.

در مقابل، تمرینات فیتنس ترکیبی از تمرینات هوازی، قدرتی و انعطاف پذیری و تمرینات معمولا با شدت متوسط و تکرارهای زیاد انجام می شود و هدف آن تقویت عضلات، بهبود عملکرد قلبی-عروقی و تناسب اندام است. در فیتنس، نیازی به وزنه های سنگین نیست و بیشتر به تمرینات با وزن بدن یا وزنه های سبک تر و با تکرارهای بیشتر پرداخته می شود.

رژیم غذایی یکی دیگر از تفاوت های عمده این دو رشته ورزشی است. بدنسازان معمولا رژیم های غذایی خاص و دقیق دارند که تمرکز آن ها بر مصرف پروتیین بالا است تا بتوانند عضلات خود را تقویت کرده و حجم عضلانی خود را افزایش دهند. این افراد نیاز به مصرف پروتیین های با کیفیت بالا مثل گوشت سفید، ماهی، تخم مرغ و شیک های پروتیینی دارند و علاوه بر این بسیاری از بدنسازها از مکمل ها برای افزایش عضله سازی، استفاده می کنند.

در فیتنس، رژیم غذایی بیشتر روی تغذیه سالم و متعادل تأکید دارد. فیتنس کاران برای حفظ سلامتی و تناسب اندام از مواد غذایی مغذی مانند میوه ها، سبزیجات، پروتیین های سالم و چربی های مفید استفاده می کنند و مصرف مکمل ها در این رشته به ندرت صورت می گیرد و بیشتر تمرکز بر تغذیه طبیعی و متعادل است.

بدنسازی تاثیر عمده ای روی حجم عضلات و شکل دهی بدن دارد. بدنسازها با تمرینات سنگین وزنه برداری به افزایش حجم عضلات و کاهش چربی بدن می پردازند تا عضلات برجسته و تعریف شده ای به دست آورند و این تمرینات، می تواند بدن را به شکلی خاص و عضلانی، تغییر دهد اما از سوی دیگر، فیتنس بیشتر روی حفظ تناسب اندام، بهبود سلامت عمومی و کاهش چربی بدن تأکید دارد و تمرینات آن به طور معمول باعث تقویت عضلات بدون افزایش حجم زیاد آن ها می شود و هدف آن بیشتر افزایش قدرت و انعطاف پذیری است.

در بدنسازی، برای دستیابی به نتایج مطلوب نیاز به تعهد بیشتری به تمرینات و رژیم غذایی دقیق است. بدنسازها معمولا زمان بیشتری برای انجام تمرینات صرف می کنند و نیاز به استراحت های طولانی مدت دارند. این نوع تمرینات به زمان بیشتری نیاز دارند و به دنبال، آن رژیم های غذایی خاصی را می طلبند.

فیتنس اما با سبک زندگی فعال تری سازگار است و معمولا افراد می توانند در زمان های کوتاه تر به تمرینات خود پرداخته و به نتایج مطلوب برسند. فیتنس برای افرادی که زمان و منابع محدودی دارند مناسب است و می توانند تمرینات خود را در چند جلسه کوتاه در هفته انجام دهند.

انتخاب میان فیتنس و بدنسازی بستگی به اهداف فرد دارد. اگر هدف شما افزایش حجم عضلات و داشتن بدن عضلانی و حجیم است، بدنسازی گزینه مناسب تری است اما اگر می خواهید بدن شما متناسب و سالم باشد با کاهش چربی های اضافی و افزایش قدرت عضلات، فیتنس انتخاب بهتری خواهد بود.

در نهایت، هر دو رشته ورزش های مفید و سالم هستند که می توانند به بهبود کیفیت زندگی و سلامت جسمانی کمک کنند و انتخاب صحیح به نیازهای شخصی شما، بستگی دارد.