پرونده پرابهام قتل داریوش مهرجویی، کارگردان سرشناس ایرانی و همسرش؛ وحیده محمدی فر با رسیدگی قضایی به پایان رسیده و محکوم به قصاص، توسط اولیای دم بخشیده شده است. شامگاه 22 مهر ماه 1402، مهرجویی و همسرش در ویلای شخصی خود در زیبادشت کرج به قتل می رسند.

به گزارش اعتماد، دو، سه روز بعد از این جنایت، پلیس بیش از 10 مظنون را دستگیر و یک هفته بعد چهار نفر از اتباع (کریم، میرویس، اسکندر و داوود) را عاملان این جنایت معرفی و انگیزه آنها را سرقت اعلام می کند، اما بررسی پرونده قتل مهرجویی و همسرش نشان می دهد که انگیزه متهمان برای قتل کافی نبوده و پرونده ابهامات زیادی داشته که هرگز برای اولیای دم و وکلای آنها مشخص نشده است.

کریم؛ متهم ردیف اول نیز که به قصاص محکوم شده بود بارها در جلسات دادگاه منکر حضورش در صحنه جرم می شد. با این حال و با گذشت حدود دو سال، رسیدگی قضایی به پرونده پایان یافته و اولیای دم خواستار مجازات جایگزین برای محکوم به قصاص شده اند.

وکیل مادر وحیده محمدی فر می گوید: گذشت از قصاص به معنای چشم پوشی از مجازات نیست؛ خواهان اجرای اشد مجازات جایگزین هستیم. آنچه به عنوان تاریک ترین و پرابهام ترین بخش این پرونده باقی مانده، غفلت از پی جویی ریشه ها؛ انگیزه ها و علت های ناپایدار ارتکاب جرم است؛ امری که اگر در مسیر تحقیقات به طور دقیق تر پی گرفته می شد، شاید مسیر عدالت به افقی روشن تر می انجامید. مجازات مباشر، بی شناخت مسبب، نه تنها ناقص، بلکه گاه گمراه کننده است. همچنین انگیزه های منتسب شده به محکومان به هیچ وجه تناسبی با شدت و عمق این جنایت هولناک ندارد. این عدم تناسب، هر ذهن جست وجوگری را به این سمت سوق می دهد که آیا در پس این جنایت اراده هایی فراتر از عاملان مستقیم وجود داشته است؟ ... .

با وجود رسیدگی های صورت گرفته، همچنان تناقضات متعدد در اظهارات محکومان وجود دارد

نوبان فشندی ، وکیل مادر وحیده محمدی فر با تایید این نکته که تمامی اولیای دم با تصمیم مشترک و آگاهانه از حق قصاص صرف نظر کرده اند می گوید: در پی صدور رای قطعی دیوان عالی کشور در تایید حکم صادره از دادگاه کیفری یک استان البرز، مبنی بر قصاص نفس یکی از متهمان و محکومیت دیگر متهمان به مجازات حبس در پرونده قتل مرحومان داریوش مهرجویی و همسرش وحیده محمدی فر، اولیای دم با اعلام گذشت از حق قصاص، خواهان اجرای کامل مجازات های جایگزین با توجه به جنبه عمومی جرم شده اند. گذشت از قصاص به معنای نادیده گرفتن جرم و جنبه های کیفری آن نیست.

اولیای دم مصرانه خواهان اجرای مجازات های حبس مقرر برای سایر جرایم ارتکابی در این پرونده و همچنین اعمال مجازات جایگزین برای محکومی هستند که مشمول حکم قصاص بوده است. او ضمن تاکید بر مخالفت اصولی اولیای دم با مجازات های سالب حیات می گوید: حق قصاص، حقی خصوصی است که قانونگذار آن را در اختیار اولیای دم قرار داده است. با این حال، گذشت از این حق به معنای چشم پوشی از مسوولیت کیفری محکومان نیست. نوبان فشندی در بخشی دیگر از اظهارات خود به یکی از اصلی ترین دغدغه های اولیای دم اشاره کرده و می گوید: با وجود رسیدگی های صورت گرفته، همچنان تناقضات متعدد در اظهارات محکومان وجود دارد و بسیاری از ابعاد این پرونده از جمله نحوه ورود به خانه؛ چگونگی استفاده از چاقوها و سایر آلات قتاله؛ نحوه مشارکت و معاونت در قتل و آثار به جا مانده از جرم در فضای خانه و بدن مقتولان هنوز مشخص نشده است. از این رو اجرای حکم قصاص، نه تنها منجر به کشف حقیقت نمی شود، بلکه چه بسا زمینه ساز خاموش شدن بخشی از حقیقت باشد که هنوز در ابهام باقی مانده است.

وکیل مادر محمدی فر در مورد نوع پوشش مرحوم مهرجویی در شب وقوع جنایت نیز می گوید: به هر حال مرحوم مهرجویی لباس بیرون از خانه به تن داشته و آن لباس را به طور معمول در خانه به تن نمی کرده. البته یک احتمال دیگر وجود دارد که تازه از بیرون به خانه بازگشته، اما با توجه به اینکه تلفن های همراه، ترددی ثبت نکرده و کسی هم این زوج را در بیرون ندیده این احتمال ضعیف است.

مغفول ترین بخش پرونده فقدان پاسخی روشن و قانع کننده در مورد انگیزه ارتکاب جرم است

این وکیل دادگستری در مورد تصمیم گیری دادگاه مبنی بر گذشت اولیای دم از قصاص می گوید: در حال حاضر پرونده در مرحله اجرای احکام کیفری شهرستان فردیس قرار دارد و تصمیم گیری در خصوص جنبه عمومی جرم، نحوه اعمال مجازات جایگزین قصاص و تعیین نوع و میزان حبس بر عهده دادگاه اجرای احکام است. اولیای دم، خواهان اعمال اشد مجازات قانونی در چارچوب اختیارات دادگاه هستند.

او می گوید: حقیقت آن است که در مقام دفاع از حقوق اولیای دم مرحومه محمدی فر، هم اینجانب و هم سایر همکاران، تمامی ایرادات قانونی اعم از شکلی و ماهوی را مکررا و طی مراحل مختلف دادرسی مطرح کرده ایم. با این حال باید به نکته ای تاکید شود که به گمان اینجانب، مهم ترین و در عین حال مغفول ترین بخش این پرونده محسوب می شود و آن فقدان پاسخی روشن و قانع کننده در مورد انگیزه ارتکاب جرم است؛ یعنی انگیزه شخصی کافی و قانع کننده ای برای ارتکاب چنین جنایتی آن هم با این درجه از سبعیت و بیرحمی در پرونده برای ما محرز نشد.

نوبان فشندی، وکیل مادر وحیده محمدی فر همچنین در پاسخ به اینکه علت اصلی تصمیم اولیای دم مبنی بر گذشت از قصاص چه بوده، می گوید: بررسی دقیق اوراق و مستندات پرونده و بازخوانی اقاریر، دفاعیات و شواهد گواه آن است که انگیزه های منتسب شده به محکومان به هیچ وجه تناسبی با شدت و عمق این جنایت هولناک ندارد. متاسفانه، روند دادرسی به نحوی طی شد که این شبهه بزرگ، از کانون توجه خارج ماند و این در نظر خانواده داغدار، بزرگ ترین خلأ پرونده محسوب می شود.

شب هولناک وقوع جنایت

شب جنایت، مونا مهرجویی؛ دختر مرحومان هنگامی که به خانه بازمی گردد با جسد غرق در خون پدر و مادر خود مواجه و گزارش این قتل فجیع به پلیس اطلاع داده می شود. یک هفته قبل از این جنایت، وحیده محمدی فر، همسر داریوش مهرجویی در صفحه شخصی خود در اینستاگرام از تهدید فردی ناشناس با چاقو از پشت در ویلا که لهجه غیر ایرانی داشته، خبر می دهد. محمدی فر همچنین چند روز قبل از اینکه به قتل برسد مصاحبه می کند و محتوای این گفت وگو در گزارشی تحت عنوان دزدان سنتور علی سنتوری را دزدیدند منتشر می شود.

بعد از این حادثه، محمد قنبری ، رییس پلیس آگاهی کشور با حضور در صحنه جرم اظهار می کند: آثاری پیدا شده که احتمالا مربوط به قاتل است و هیچ اثری دال بر ورود به اجبار قاتل یا قاتلان به خانه دیده نشده است. گرد ویلا اکثرا دیواری ساخته نشده و جایی که دیوار هست کوتاه است و قاتلان بدون مانع احتمالا با باز بودن در وارد خانه شدند. همچنین پزشکی قانونی علت مرگ را خونریزی شدید به دلیل جراحات وارده به واسطه برخورد چاقو یا جسم برنده و نوک تیز اعلام می کند.

یک هفته بعد از این جنایت، مقامات قضایی و پلیس، متهم ردیف اول پرونده و سه همدست دیگر او را باغبان و سرایدار سابق خانه مهرجویی معرفی می کنند. با این حال متهم ردیف اول پرونده چه در دادسرا و چه در دادگاه منکر حضورش در صحنه جرم می شود و در اعترافاتش ضد و نقیض هایی وجود داشته است. این رسانه از زمان روند رسیدگی به پرونده تاکنون نیز که پایان رسیدگی قضایی اعلام شده با وکلای اولیای دم گفت وگوهای مفصلی داشته که نشان می دهد؛ پرونده ابهامات زیادی داشته است.