مهدی یزدانی خرم، داستان نویس و همسر مریم حسینیان درباره وضعیت او اظهار کرد: مریم پس از شش سال و نیم مبارزه با کنسر (سرطان) اکنون در کماست. زمانی که بیماری اش شروع شد، گفتند شش - هفت ماه طول می کشد اما شش سال و نیم ادامه پیدا کرد. او بارها بیماری را شکست داد، منتها الان کبدش از کار افتاده و در منزل به دستگاه اکسیژن وصل است.

به گزارش ایسنا، او با اشاره به 14 سال زندگی عاشقانه با مریم حسینیان گفت: بدترین لحظاتی را که در ادبیات خوانده بودم، این روزها دارم تجربه می کنم و بنا بر وصیتش اگر اتفاقی برایش بیفتد او را به زادگاهش، مشهد خواهیم برد.

یزدانی خرم که از ازدواج با حسینیان یک پسر به نام امیرحسین دارند، همسرش را داستان نویس فوق العاده ای خواند که اهل هیاهو نبوده است.

این فعال حوزه نشر و روزنامه نگار همچنین با اشاره به دزدی از خانه اش در سال 1401، گفت: در آن سال فقط طلاها و یادگاری های مریم را بردند. لپ تاپ و هاردهایی که داشتیم روی میز گذاشته بودند و اتاق خوابمان را به شدت به هم ریخته بودند. مریم از این اتفاق خیلی ناراحت بود.

او افزود: اتفاق دیگری که مریم را آزار داد، جنگ بود. به خاطر آخرین عمل، مریم زخم بسیاری داشت و امکان این که او را به جای دیگری منتقل کنیم نداشتیم. این مسئله او را اذیت کرد. من دیگر با اسراییل خصومت شخصی دارم.

یردانی خرم در ادامه از پزشکان مریم حسینیان، دکتر مهرداد بهلولی و دکتر نیک فر و موسسه نیکوکاری کنترل سرطان ایرانیان (مکسا) تشکر و از زحمات آن ها قدردانی کرد.

مریم حسینیان زاده اول فروردین سال 1354 در مشهد است. او مهندسی خاک شناسی خود را از دانشگاه فردوسی مشهد گرفته و کارشناسی زبان و ادبیات فارسی را از دانشگاه پیام نور مشهد دریافت کرده است.

بهار برایم کاموا بیاور ، بانو گوزن ، ما اینجا داریم می میریم و نئوهاوکینگ ها یا سازش با سوراخ های جوراب مورچه از آثار این نویسنده هستند. رمان بهار برایم کاموا بیاور برای نخستین بار در سال 1389 چاپ شد؛ نخستین رمان مریم حسینیان که نامزد جایزه بنیاد هوشنگ گلشیری هم شد.

مجموعه داستانِ کوتاه مار یا انگشت و بازآفرینی داستان های منطق الطیر برای نوجوانان (نشر پارسه) هم دیگر آثار اوست.