در فصل نقل و انتقالات معمولا همه به دنبال هیاهوی خریدهای تیم‌های بزرگ هستند. آن وسط هستند بازیکنانی که تا همین یکی دو فصل قبل جزیی از همین هیاهو بودند و حالا بی سر و صدا جابجا می‌شوند.

در فوتبال ما طبق رسم دیرینه چهار تیم استقلال، پرسپولیس، سپاهان و تراکتور با بودجه بیشتر در شروع فصل نقل و انتقالات به میدان آمده و ستاره‌های مد نظر خود را می‌خرند. سایر تیم‌ها اجازه می‌دهند تا خریدهای این چهار تیم تمام شده و سپس به میدان می‌آیند. کار آنها که تمام شد، تیم‌هایی که در انتهای جدول برای بقا می‌جنگند می آیند و آنچه را که در بازار باقی مانده باشد به خدمت می‌گیرند.

این تابستان ذوب آهن پنجمین تیمی بود که پس از 4 مدعی راهی ترکیه شد. قاسم حدادی فر در اولین تجربه سرمربیگری تیمش را به ترکیه بود و وقتی اولین عکس‌ها از آنجا به تهران رسید، خیلی‌ها از دیدن بازوبند کاپیتانی گاندوها روی بازوی «احسان پهلوان» تعجب کردند.

اصلا تا آن لحظه کسی خبر انتقال پهلوان به ذوب آهن را نشنیده بود. البته که خیلی تیم‌ها چراغ خاموش و بی سر و صدا بازیکن می‌خرند اما در مورد پهلوان موضوع با بقیه فرق داشت.

احسان پهلوان در همین ذوب آهن تبدیل به یک ستاره شد، به گونه‌ای که در پایان قراردادش از تمام تیم‌های مدعی و بزرگ پیشنهاد داشت. او با سابقه پوشیدن لباس تراکتور در دوران سربازی،  پرسپولیس را انتخاب کرد، چرا که یحیی گل محمدی فوتبالش را قبول داشت و قرمزها عازم مرحله حذفی لیگ قهرمانان آسیا بودند.

استارت پهلوان به همراه عیسی آل کثیر و چند نفر دیگر با درخشش در لیگ قهرمانان و در نهایت رسیدن به فینال فصل 2020 بود. پهلوان با حضور در تحریریه خبرورزشی از رویای حضور در جام جهانی 2022 قطر حرف زد و البته که پوشیدن پیراهن پرسپولیس هم به او برای دعوت به تیم ملی کمک زیادی کرد.

اما او در پرسپولیس پیشرفت نکرد، لااقل آن قدر که خودش می خواست و انتظار داشت. نیمکت نشین شد و در نهایت بی سر و صدا به فولاد رفت. از آنجا به سپاهان و بعد دوباره بازگشت به فولاد چرا که همه از او انتظار درخشش قبلی را داشتند و او ناتوان، سرانجام حتی حضور یحیی گل محمدی در فولاد در فصل قبل هم به احیای پهلوان کمک نکرد و او نام شاگرد قدیمی‌اش را در فهرست تمدیدی‌ها نگذاشت.

نتیجه اینکه پهلوان بی سر و صدا به خانه اول برگشت، با این تفاوت که 5 سال از بهترین سال‌های جوانی او گذشته و اگرچه پول خوبی در این سال‌ها درآورد اما حالا دیگر برای رسیدن به آرزوهایش خیلی دیر شده است.

قصه احسان پهلوان و انتخابی که حالا مشخص شد خیلی درست نبوده، می‌تواند و باید سرلوحه بازیکنان جوان قرار گیرد. آنهایی که رویای رسیدن به اروپا و پیراهن تیم ملی دارند، باید بدانند در فوتبال تنها استعداد و تمرین و پشتکار، شناخت سرمربی و بازی کنار بازیکنان بزرگ کافی نیست.

بازیکن حرفه‌ای باید در کنار رعایت تمام الزامات زندگی حرفه‌ای، مشاورانی درست و قوی هم داشته باشد تا در بزنگاه‌ها با انتخاب و تصمیم درست، مسیر موفقیت را هموار سازد یا حداقل ضرر نکرده و به عقب برنگردد.

منبع: روز نو