فرارو- در دنیایی که تلفن های هوشمند به بخشی جدانشدنی از زندگی روزمره تبدیل شده اند، والدین بیش از هر زمان دیگری با این پرسش مواجه اند که چه زمانی و به چه میزان باید این فناوری را در اختیار فرزندانشان قرار دهند

به نقل از سی ان ان، پژوهشی جدید هشدار می دهد استفاده کودکان پیش از 13 سالگی از گوشی های هوشمند و شبکه های اجتماعی می تواند آسیب های جدی به سلامت روان آن ها وارد کند. این مطالعه که در نشریه علمی توسعه انسانی و قابلیت ها منتشر شده، نشان می دهد کودکانی که پیش از سن 13 سالگی به گوشی های هوشمند دسترسی پیدا می کنند، بیشتر در معرض افکار خودکشی، اختلال در تنظیم هیجانات، کاهش عزت نفس و گسست از واقعیت هستند؛ اثراتی که به ویژه در میان دختران بیشتر دیده شده است.

پژوهشگران این نتایج را با بررسی داده های به دست آمده از نظرسنجی از حدود 2 میلیون نفر در 163 کشور جهان به دست آورده اند. یافته ها نشان می دهد استفاده زودهنگام از گوشی، به ویژه به دلیل دسترسی به شبکه های اجتماعی، اختلال در خواب، تجربه آزار و اذیت های مجازی (cyberbullying) و تضعیف روابط خانوادگی، می تواند تاثیرات منفی چشمگیری داشته باشد. تارا تیاگاراجان، نویسنده اصلی این مطالعه، می گوید: این نتایج مستلزم اقدام فوری برای محدود کردن دسترسی کودکان زیر 13 سال به گوشی های هوشمند است. همچنین نیازمند تدوین قوانین دقیق تری در مورد فضای دیجیتالی است که کودکان در معرض آن قرار می گیرند.

در حالی که مطالعات پیشین عمدتاً بر ارتباط گوشی های هوشمند با اضطراب و افسردگی تمرکز داشته اند، این پژوهش جنبه هایی کمتر بررسی شده مانند تنظیم هیجانات و عزت نفس را مورد بررسی قرار داده و نتایج مهمی به دست آورده است. البته، همان طور که تیاگاراجان اشاره می کند، این پژوهش بر مبنای گزارش های خوداظهاری شرکت کنندگان انجام شده و اطلاعات آن به صورت مستقل راستی آزمایی نشده است. همچنین نمی توان دقیقاً نوع استفاده از گوشی که منجر به این نتایج شده را مشخص کرد.

برخی از روان شناسان اجتماعی و نویسندگان حوزه تربیت کودک، از جمله جاناتان هایت، پیشنهاد می کنند کودکان تا 16 سالگی نباید از شبکه های اجتماعی استفاده کنند. هایت در کتاب پرفروش خود با عنوان نسل مضطرب: چگونه بازسیم کشی دوران کودکی باعث همه گیری بیماری های روانی شده است ، بر ارتباط میان شبکه های اجتماعی و اختلالات روانی تاکید می کند.

مشکل اما تنها به تصمیم یک والد محدود نمی شود. حتی اگر والدینی تصمیم بگیرند که تا سن خاصی به فرزند خود گوشی ندهند، باز هم فرزندشان ممکن است در محیط های اجتماعی مانند اتوبوس مدرسه یا رویدادهای فوق برنامه با این تکنولوژی ها مواجه شود. بنابراین، پژوهشگران تاکید می کنند که حل این مسئله نیازمند راه حل های اجتماعی و سیاست گذاری عمومی است. والدین می توانند در انتخاب مدارسی که سیاست های سخت گیرانه تری نسبت به استفاده از گوشی دارند، دقت کنند یا از مدارس فرزندان خود بخواهند سیاست های موثرتری در این زمینه اتخاذ کنند. اما همان طور که تیاگاراجان هشدار می دهد، والدین به تنهایی نمی توانند بار این مشکل را به دوش بکشند و باید صدای خود را در مباحث مربوط به قانون گذاری دیجیتال بلندتر کنند.

اگر شما قبلاً به فرزند خود اجازه داده اید که قبل از 13 سالگی از گوشی استفاده کند، نگران نباشید. گرینبرگ می گوید: اگر نگران هستید اما هیچ نشانه ای از علائم اضطراب، کاهش عزت نفس یا بی ثباتی هیجانی در فرزندتان نمی بینید، هنوز هم می توانید با او گفت وگو کنید و توضیح دهید که برخی افراد با این مسائل دست وپنجه نرم می کنند. مهم است که به آن ها اطمینان دهید در صورت نیاز، منابع حمایتی وجود دارد و می توانند همیشه به شما مراجعه کنند.

اگر متوجه این علائم در فرزند خود شدید، توصیه می شود با یک متخصص سلامت روان دارای مجوز تماس بگیرید. از سوی دیگر، والدینی که احساس می کنند دادن گوشی به فرزندشان تصمیم مناسبی نبوده، نباید از تغییر مسیر بترسند. گرینبرگ می گوید: نگران نباشید که دیگر نمی شود به عقب برگشت. اگر فکر می کنید تصمیم قبلی برای کودک یا خانواده تان مناسب نبوده، تغییر مسیر اشکالی ندارد.

او پیشنهاد می کند والدین به گزینه هایی مانند استفاده از ابزارهای نظارتی، جایگزینی گوشی هوشمند با گوشی ساده یا حذف اپلیکیشن ها و ویژگی های خاص فکر کنند. گرچه ممکن است کودکان واکنش مثبتی به این تغییر نشان ندهند، اما اگر والدین معتقدند این کار به نفع فرزندشان است، باید آن را انجام دهند. یکی از روش های موثر برای گفتگو با فرزند در این زمینه، استفاده از زبان همدلانه است. به عنوان مثال، والدین می توانند بگویند: وقتی گوشی هوشمند را برایت خریدیم، اطلاعات زیادی درباره تاثیر آن روی نوجوانان نداشتیم. حالا تحقیقات بیشتری انجام شده و دانشمندان و پزشکان هشدار می دهند که ممکن است برای سلامت روانی ات مضر باشد. ما تصمیم داریم تغییراتی ایجاد کنیم چون می خواهیم بهترین شرایط را برایت فراهم کنیم.

گرینبرگ تاکید می کند که والدین باید در برابر ناراحتی یا مقاومت فرزندشان همدل باشند و بدانند که حتی بزرگسالان هم همیشه با تغییر عادت ها به راحتی کنار نمی آیند. او توصیه می کند والدین از تجربیات شخصی خود درباره تلاش برای کاهش استفاده از گوشی های هوشمند صحبت کنند تا پیوندی انسانی تر ایجاد شود و کودک احساس کند تنها نیست.

در نهایت، اگر فرزند شما هنوز گوشی هوشمند ندارد، بهترین فرصت برای گفتگو با سایر والدین و ایجاد توافق جمعی برای به تعویق انداختن آن است. تصمیم به دور نگه داشتن کودکان از گوشی های هوشمند در سنین پایین، می تواند یکی از خردمندانه ترین تصمیمات والدین در دنیای دیجیتال امروز باشد.