بعد از اکران پیرپسر، عناوین خبری مربوط به این فیلم جنجالی روز به روز بیشتر شد. تمام اخبار یا پر از تحسین بودند یا پر از انتقاد؛ اما در میان تمام این واکنش ها، (اگر فراستی را در نظر نگیریم) یک نکته همیشه ثابت بود: بازی درخشان حسن پورشیرازی. حتی پیش از اکران فیلم نیز زمزمه هایی درباره حضور او به گوش می رسید، اما بعد از نمایش عمومی، تحسین ها هر روز پررنگ تر شدند. حالا او در لیست ستارگان درخشان سینما قرار دارد. ستاره ای که درخشش واقعی اش سال ها پشت سایه ای پنهان مانده بود.

به گزارش برترین ها، در مواجهه با تمام تعریف و تمجیدهایی که از بازی حسن پورشیرازی می شد، تنها یک سؤال مطرح بود: این استعداد تا حالا کجا بوده؟!

همه می دانستیم که پورشیرازی کارنامه پرباری در سینما و تلویزیون دارد و بسیاری از آثار او را نیز تماشا کرده ایم، اما او در پیرپسر متفاوت ظاهر شد؛ متفاوت با هر چیزی که از او دیده بودیم.

اولین حضور به یادماندنی او در سینما به سال 1382 و فیلم مهمان مامان به کارگردانی داریوش مهرجویی بازمی گردد. فیلمی پر از کاراکترهای رنگارنگ و بازیگران توانمند که پورشیرازی در آن نقش یدالله، پدر خانواده را بازی می کرد. مردی شوخ طبع و تنگ دست که گویی نماینده پدران آشنای طبقه متوسط ایرانی بود. با این حال، درخشش جمعی بازیگران و انسجام داستان باعث شد بازی خوب پورشیرازی چندان برجسته نشود.

پس از آن، سینما برای پورشیرازی چندان پربار نبود. فیلم هایی از او می آمدند و می رفتند، اما نامش در هیچ کدام بر سر زبان ها نمی افتاد. تا اینکه با سریال پرطرفدار نرگس به تلویزیون بازگشت؛ سریالی که نقطه عطفی در کارنامه اش شد. او در نقش محمود شوکت، پدری مقتدر و در عین حال نفرت انگیز ظاهر شد؛ نقشی که باعث شد مردم بیش از هر زمان دیگر نامش را به خاطر بسپارند. نرگس موفقیتی مهم بود و باعث شد پورشیرازی بیشتر در نقش های منفی و خاکستری ظاهر شود.

در ادامه، او با سریال تنهایی لیلا نقش منفی دیگری را ایفا کرد: زرین، کاراکتری با بار منفی بالا که دوباره دل مخاطبان را از او پر کرد! یکی دیگر از پروژه های کارنامه هنری پورشیرازی، سریال پر خرج و هزینه ی کیمیا بود. نقش آفرینی او در کیمیا کمی متفاوت تر از همیشه به چشم آمد. این بار او در نقش یک پدر فداکار ظاهر شد. در میان سایر بازیگران سریال کیمیا پورشیرازی یکی از توانمندترین ها بود اما کیفیت پایین سریال باعث شد بازی پورشیرازی نیز مثل تمام خرج و هزینه های سریال در تاریخ تلوزیون محو شد.

پس از آن، پورشیرازی بیش از پیش در تلویزیون دیده شد. اگرچه سریال هایی که در آن ها بازی می کرد مخاطب داشتند، اما دیگر برای او سقف بلندی نبودند. همین موضوع باعث شد پورشیرازی بار دیگر به سینما پناه ببرد. یکی دیگر از آثار سینمایی مهم او فیلم قسم به کارگردانی محسن تنابنده بود. باز هم یک نقش فرعی اما این بار پخته تر از همیشه. با همان لحن لوتی پسند که دیگر یکی از فاکتورهای پر طرفدار در بازی حسن پورشیرازی بود. با این حال قسم هم مثل بسیاری از آثار کارنامه پورشیرازی چندان خوش شانس نبود و توجه مخاطبان زیادی را جلب نکرد.

کم کم باور کرده بودیم که حسن پورشیرازی یکی از همان بازیگران همیشه حاضر صداوسیماست که هرازگاهی در یک سریال ظاهر می شود و سپس بی سروصدا محو می گردد. همه در همین باور بودیم تا اینکه پیرپسر اکران شد. حالا آن بازیگر فرعی و نقش های منفور تلویزیونی، آن قدر در نقش های منفی آب دیده شده بود که توانست یکی از بهترین ضدقهرمان های سینمای ایران را به تصویر بکشد و خودش را در قله ای تازه از درخشش بازیگری قرار دهد.

حسن پورشیرازی سال ها در سایه نقش های مکمل و شخصیت های منفی به ایفای نقش پرداخت، بی آنکه قدرت بازیگری اش به درستی دیده شود. اما با پیرپسر، این بازیگر باسابقه فرصتی طلایی یافت تا تمام آن تجربه های انباشته شده را به نمایش بگذارد و به عنوان یکی از درخشان ترین ضدقهرمان های سینمای ایران بدرخشد. بازی او در این فیلم یادآور این حقیقت است که گاهی مسیر درخشش، طولانی و پرپیچ وخم است، اما استعداد واقعی حتی پس از سال ها می تواند بدرخشد و تحسین همگان را برانگیزد.

حالا اکثر مخاطبان که چهره ی جدیدی از حسن پورشیرازی را در پرده ی سینما دیده اند انتظار بسیار زیادی از او در آخرین ساخته ی سعید روستایی یعنی فیلم زن و بچه دارند. تا به امروز که بازی او در این فیلم واکنش خاصی از جانب منتقدان و تماشاگران نداشته است اما با این حال همه ما امیدواریم این شهرت و محبوبیت با اثر جدید سعید روستایی از بین نرود و همچنان پابرجا باشد.