| ایرانی ها با 46.3 ساعت کار هفتگی در رده دهم پرکارترین های جهان قرار دارند. به گزارش فارس؛ بر اساس داده های مرکز آمار ایران، متوسط ساعت کار شاغلان ایرانی در بهار 1404 به 46.3 ساعت در هفته رسیده که نشان دهنده افزایش 1.6 درصدی نسبت به سال های قبل است. طی دوره زمانی 1384 تا 1404، شاغلان ایرانی به طور میانگین بیش از 45 ساعت در هفته کار کرده اند. این عدد در سال های 1385 و 1386 به اوج خود با 47 ساعت در هفته رسید، اما در بازه 1387 تا 1398 به حدود 44 ساعت کاهش یافت.با شیوع بیماری کرونا در سال های 1399 تا 1401، متوسط ساعت کاری به دلیل محدودیت ها و تعطیلی ها به حدود 42 ساعت در هفته کاهش یافت. از سال 1402، این رقم مجدداً افزایش یافت و در سال های 1402 و 1403 به بیش از 45 ساعت در هفته رسید.در بهار 1404، این عدد با رشد 1.6 درصدی به 46.3 ساعت در هفته افزایش یافت. از نظر جنسیتی، متوسط ساعت کاری زنان از 32.6 ساعت در هفته در سال 1384 به 35.8 ساعت در سال 1403 رشد کرده، در حالی که برای مردان از بیش از 49 ساعت در سال 1384 به 47.5 ساعت در سال 1403 کاهش یافته است. همچنین، بیش از 40 درصد شاغلان در بهار 1404 بیش از 49 ساعت در هفته یا بیش از 8 ساعت در روز کار کرده اند، که این میزان یکی از نماگرهای کار شایسته محسوب می شود.بر اساس برآورد سازمان جهانی جمعیت، میانگین ساعت کار هفتگی در 170 کشور جهان در سال 2024 حدود 38.7 ساعت است. ایران با 46.3 ساعت در هفته، در رتبه دهم پرکارترین کشورهای جهان قرار دارد. در صدر این فهرست، کشورهایی مانند بوتان با 54.5 ساعت، سودان با 50.8 ساعت و کنگو با 48.7 ساعت بیشترین ساعت کاری را ثبت کرده اند در مقابل، کشورهای توسعه یافته اروپایی مانند هلند با 29 ساعت، نروژ با 27.2 ساعت، اتریش با 32.4 ساعت و دانمارک با 26.7 ساعت کمترین ساعت کاری را دارند.آلمان به عنوان یکی از قطب های اقتصادی جهان با 29.6 ساعت در هفته در رتبه 162 قرار دارد. کشورهای توسعه یافته دیگر مانند سوئد (30 تا 35 ساعت) و هلند (27.5 ساعت) نیز معمولاً بین 30 تا 35 ساعت در هفته کار می کنند. از میان قدرت های جهانی، چین با 44.8 ساعت، آمریکا با 38.2 ساعت و روسیه با 36.1 ساعت در رتبه های 22، 95 و 117 قرار دارند.و یا ژاپین با 31 ساعت کار در هفته در رتبهع 151 قرار دارد و کشورهای عربی مانند امارات (رتبه 4)، قطر (رتبه 8) و عربستان (رتبه 66) نیز جزو پرکارترین ها هستند، در حالی که ترکیه با 43.8 ساعت در هفته در رتبه 30 قرار دارد. این داده ها نشان می دهد که علی رغم ساعت کاری بالای ایران (46.3 ساعت)، بهره وری اقتصادی به دلیل ساختار وابسته به نفت، ضعف تکنولوژی، پایین بودن سرمایه گذاری مولد، گسترش مشاغل غیررسمی و فشار تورمی پایین است. از کل 25 میلیون شاغل ایرانی، حدود 10 درصد معادل 2.5 میلیون نفر کارکنان دولت هستند که بخشی از آن ها تحت تأثیر استخدام های غیرشایسته سالارانه و روابطی عمل می کنند.با این حال، نمی توان کم کاری را به کل شاغلان تعمیم داد. برای مشاغل سخت و کارگران غیررسمی در ایران، ساعت کاری گاهی به بیش از 50 ساعت در هفته می رسد، در حالی که در کشورهای توسعه یافته مانند آلمان، هلند و نروژ، این رقم معمولاً بین 26.7 تا 35 ساعت است. این تفاوت نشان دهنده ناترازی ساختاری در بازار کار ایران است که به دلیل فشار تورمی و کاهش مستمر قدرت خرید، نیروی کار را به کار طولانی تر وادار می کند، بدون اینکه بازده اقتصادی و حتی راندمان بیشتری در کار به همراه داشته باشد. | 
هشدار به رضا درویش و پرسپولیس درباره این ستاره / او در مسیر ترابی، اسماعیلی فر و بیرانوند؟!
هشدار به رضا درویش و پرسپولیس درباره این ستاره / او در مسیر ترابی، اسماعیلی فر و بیرانوند؟!
داکنز نازون کیست؟ کارنامه و عملکرد گزینه تهاجمی استقلالی‌ها