فرارو- شایعه درگذشت احمد توکلی، سیاستمدار شناخته شده اصولگرا از سوی اعضای خانواده او تکذیب شد. توکلی در حال حاضر، در بخش مراقبت های ویژه یک بیمارستان در تهران بستری و تحت درمان است.

به گزارش فرارو، توکلی برای نسل های جدیدتر پیگیر سیاست، بیشتر با سوابقش به عنوان نماینده مجلس شناخته می شود. اما او را می توان از نسل اول سیاستمداران جمهوری اسلامی ایران دانست که از پیروزی انقلاب، فعالیت خود را آغاز کرد. در این گزارش، سوابق و فعالیت های احمد توکلی را مرور می کنیم.

او متولد سال 1330 در بهشهر مازندران است. بنابراین در زمان پیروزی انقلاب، در آستانه سی سالگی قرار داشت. او را می توان از جمله فعالان دانشجویی پیش از انقلاب دانست که به خاطر همین فعالیت ها، از دانشگاه پهلوی (شیراز فعلی) اخراج شد. او دانشجوی مهندسی برق این دانشگاه بود و فعالیت های مختلفی مانند پخش اعلامیه در مخالفت با جشن های 2500 ساله شاهنشاهی، ساماندهی اعتصابات دانشجویی و بر هم زدن سخنرانی مسئولین دانشگاه را انجام می داد. او در مجموع چهار بار از سوی ساواک دستگیر شد و بیش از چهار سال به صورت پراکنده و مستمر پیش از انقلاب زندان کشید. او در دوران دانشگاه عضو گروهی به نام مجاهدین اسلام بود که با سازمان مجاهدین خلق ارتباط داشت. اما در دوران زندان از این گروه فاصله گرفت و مسیر خود را جدا کرد.

بعد از انقلاب و در شرایط آن زمان، توکلی رییس شهربانی، رییس کمیته انقلاب اسلامی و دادیار و دادستان انقلاب بهشهر بود. او در مجلس اول، نماینده بهشهر و عضو هیئت رییسه شد. او از جمله چهره هایی بود که در این دوران از سوی محمدعلی رجایی، نخست وزیر دولت اول جمهوری اسلامی برای تصدی یکی از وزارتخانه ها به ابوالحسن بنی صدر معرفی شد. ورود او به دولت، در زمان نخست وزیری میرحسین موسوی رخ داد. توکلی از سال 1360 تا 1362 وزیر کار و امور اجتماعی و همچنین سخنگوی دولت موسوی بود. او سال 1362 همراه با برخی دیگر از وزرا بر سر سیاست های دولت با نخست وزیر به اختلاف خورد و استعفا داد.

احمد توکلی از آن دسته سیاستمدارانی بود که قدرت تاثیرگذاری مطبوعات را درک کرده بود. به همین دلیل است که نام او را کنار بعضی از رسانه های شناخته شده ایران می بینیم. او از اعضای حلقه مخالفان میرحسین بود که روزنامه رسالت را در سال 1364 راه اندازی کردند. روزنامه ای که با گذر زمان، به یکی از تریبون های مهم جناح اصولگرا در سال های بعد تبدیل شد. توکلی سردبیری رسالت را بر عهده داشت و در سال 1368 هم به دانشگاه رفت تا در رشته اقتصاد تحصیل کند. سپس بورسیه شد و برای ادامه تحصیل به انگلستان رفت. او دکترای اقتصاد خود را از دانشگاه ناتینگهام در انگلستان گرفت و اواسط دهه هفتاد به ایران بازگشت. او سال 1377 عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی شد و تا سال 1392 که موعد بازنشستگی اش رسید، استاد این دانشگاه بود.

توکلی در دهه هفتاد روزنامه فردا را تاسیس کرد. او سال 1391 علت راه اندازی فردا را در گفتگویی تفصیلی با خبرگزاری فارس، اینگونه تعریف کرد: روزنامه فردا به این دلیل تأسیس شد که زمانی که من در رسالت بودم افتخار همکاری با دوستان باسابقه مثل آقای نبوی و آقای پرورش و عسگراولادی را داشتم ولی آنجا اعتقادم در مورد رسانه مقداری با بعضی دوستان فرق می کرد. صراحت و شفافیت و پاسخ خواستن از مسئولین را بنده جدی تر دنبال می کردم و معتقد بودم که آزادی برای بیان نظرات باید در روزنامه وجود داشته باشد و این را از بقیه دوستان بیشتر لازم می دانستم. آن زمان برخی افراد بودند که واقعا در یک زمینه صاحب نظر بودند ولی دوستان می گفتند که چون مثل ما فکر نمی کنند مقالاتشان چاپ نشود و اجازه مصاحبه هم به آن ها نمی دادند که این برای من گران بود. وقتی که من از تحصیل برگشتم تصمیم گرفتم یک روزنامه مستقل راه بیندازم که زمستان 75 جواز آن را تقاضا کردم.

روزنامه فردا سال 1377 به علت مشکلات مالی تعطیل شد. اما تعطیلی فردا پایان فعالیت های مطبوعاتی توکلی نبود. او سال 1385 سایت خبری الف را تاسیس کرد که هنوز هم فعال است. توکلی در تمام این سال ها، به عنوان یک چهره عدالت خواه جناح راست و منتقد جناح چپ (اصلاح طلبان بعدی) و جریان هاشمی رفسنجانی شناخته می شد.

او در سه دوره نامزد انتخابات ریاست جمهوری شد. سال 1372 از هاشمی رفسنجانی شکست خورد و در جایگاه دوم ایستاد. سال 1380 نیز نامزد انتخابات شد و نتوانست سیدمحمد خاتمی را شکست دهد و این بار نیز دوم شد. او در جریان انتخابات سال 1384 نیز یکی از نامزدهای اصولگرا بود اما برای حفظ وحدت و به نفع محمدباقر قالیباف از رقابت کنار رفت. اما در نهایت به محمود احمدی نژاد رای داد ولی به مرور در صف منتقدان او ایستاد.

سال 1380 بود که او به مجلس بازگشت و این حضور را سه دوره تکرار کرد. او نماینده تهران در مجالس هفتم، هشتم و نهم و همچنین رییس مرکز پژوهش های مجلس بود. او را می توان اصولگرایی دانست که همواره منتقد اصولگرایان بود، علاوه بر این که جریان رقیب خود را نیز نقد می کرد. می توان او را دارای لهجه صریح در نقد و حق طلبی دانست. چرا که پس از مرگ ستار بهشتی در بازداشت پلیس، او به عنوان نماینده مجلس خواستار انجام تحقیقات در این خصوص و ارائه توضیحات شد. در حالی که از دهه هشتاد و ورود گسترده جریان محافظه کار به پارلمان، انتقادهای صریح از جانب نمایندگان کمرنگ تر از قبل شده بود. او همچنین چهره ای کلیدی در جریان افشای مدرک جعلی علی کردان وزیر کشور احمدی نژاد و استیضاح او توسط مجلس بود. او همچنین نسبت به حضور نظامیان در حوزه های اقتصادی نیز انتقاد داشت.

مرور مصاحبه ها، سخنرانی ها، نطق های ارائه شده در مجلس و موضع گیری های توکلی نشان می دهد که همواره شفافیت در حکمرانی و مبارزه با فساد را به عنوان سرمشق فعالیت های خود اعلام کرده است. او در همان مصاحبه سال 1391 با خبرگزاری فارس، شیوه نقد و حمایت خود از سیاستمداران را اینگونه تشریح کرد: در زمان آقای خاتمی هم آنجایی که وی اقدامات مثبتی انجام می داد من دفاع می کردم. ولی چون خاتمی هم همان حرف های اقتصاد سیاسی هاشمی را تئوریزه می کرد و لیبرال سرمایه داری را با لیبرال دموکراسی مخلوط می کرد که اسلام را از صحنه خارج می کرد من مخالفت می کردم. آقای احمدی نژاد هم چون از ارزش ها دفاع کرد من هم از او دفاع کردم ولی وقتی معلوم شد که ارزش ها ملاک عملش نیست و فقط ظاهرا نردبانی بود که از آن بالا برود مخالفتم را شروع کردم و الان هم مخالف بیشتر کارهای احمدی نژاد هستم. البته در زمان آقای احمدی نژاد هم وظیفه خود می دانم از هر اقدام مثبت دولت دفاع کنم و خیلی جا ها در مجلس از حقوق منطقی دولت که مورد غفلت قرار گرفت، دفاع کردم که به عنوان مثال می توان به قضیه حضور رییس جمهور در ساختار بانک مرکزی اشاره کرد.

مورد دیگر تلاش نمایندگان در جریان تدوین برنامه پنجم و بودجه های سالانه برای تحمیل کارهایی بر دولت است که تکلیف ما لا یطاق می شد به شهادت نمایندگان دولت و به استناد مشروح مذاکرات جلسات علنی مجلس یک تنه در مقابل این قبیل تحمیل ها بر دولت ایستادم و در آینده هم خواهم ایستاد و با همه توان از دولت حمایت می کنم. من با دولت ها مخالف نیستم بلکه با کارهای بد دولت ها مخالفم و برای این رفتارم ملاک دارم. و الحمدلله تاکنون در عالم سیاست معلق نزدم و خدا کند که تا آخر عمرم خراب نکنم.

توکلی در سال های گذشته بیش از پیش درگیر بیماری بود و از سال 1396 که به عنوان عضو حقیقی مجمع تشخیص مصلحت نظام منصوب شد، فعالیت سیاسی دیگری ندارد. او سال 1394 سازمان غیردولتی دیده بان عدالت و شفافیت را تاسیس کرد و همچنان نیز مدیریت آن را بر عهده دارد. سال 1398 توکلی در نامه ای به سیدابراهیم رییسی، رییس وقت قوه قضاییه از زمینخواری دو مامور امنیتی درقزوین خبر داد. او همچنین پس از حواشی مربوط به پرونده زمین ازگل و کاظم صدیقی، خواستار ورود مدعی العموم به این پرونده شد.