فرارو- سریال بالارد (Ballard) از 18 تیر (9 جولای) پخش خود را آغاز کرده که با روایت جذاب از داستان جنایی، توانسته است توجه و استقبال گسترده مخاطبان را به خود جلب کند.

به گزارش فرارو، ظاهرا همیشه جایی برای یک کارآگاه نابغه که از همه جا طرد شده وجود دارد تا او به دنیای جرم و جنایت برگردد. سریال بالارد اقتباسی از رمان محبوب کارآگاه هری بوش اثر مایکل کانلی محسوب می شود. در عین حال این سریال اسپین آفی از مجموعه پرطرفدار بوش: میراث است که در میانه سال های 2021 تا 2025 مارس پخش شده بود.

همان طور که هری بوش خود را وقف حل پرونده ها می کرد، بالارد نیز همین ویژگی را دارد. او می داند حقیقت پشت پرده چیست و از هیچ تلاشی برای یافتن آن دریغ نمی کند. در عین حال این سریال صرفا یک ادامه دهنده بوش: میراث نیست، بلکه مسیر و شخصیت های خاص خود را دارد. اعضای تیم بالارد ، هرکدام سوژه ای برای درک بهتر قصه و کشف حقیقت اند.

رنی بالارد با بازی مگی کیو ، پس از تلاشی شجاعانه اما ناموفق برای از بین بردن یک باند جنایتکار و پرنفوذ به همراه گروهی دیگر از همکارانش به زیرزمینی تنگ و تاریک در اداره پلیس لس آنجلس منتقل می شود. او بعد از چند روز به سراغ پرونده های قتل در دهه های گذشته می رود و به کشفیات تازه ای می رسد. تنها دو هفته از آغاز فعالیت واحد تازه تاسیس، آن ها به پیشرفت هایی در حل پرونده های قدیمی می رسند. پرونده هایی که برخی از کشف حقیقت درباره آن ها راضی نیستند.

سریال با تعقیب و گریزی مسلحانه آغاز می شود، بالارد با تفنگی در دست تمام توان در خیابانی تاریک می دود. پس از تعقیب مظنون تا داخل خشک شویی و دستگیری اش، بالارد و تیم تازه تاسیسش نخستین پرونده قتل خود را حل می کنند. پس از حل اولین پرونده بالارد و تیمش سعی می کنند با کمک افسر اخراجی سمیرا پارکر با بازی کورتنی تیلور رازهای دو قتل مربوط به هم را کشف کنند.

زمانی که بالارد مامور رسیدگی که به پرونده قتل خواهر یک سیاستمدارمی شود با حقیقتی روبرو می شود که پرده از شبکه پیچیده فساد برمی دارد. اتفاقی شوکه کننده که ممکن است خود او را نیز از بین ببرد. اگر چه تعهد او به عدالت کاملا واضح است در عین حال تجربه های تلخ گذشته باعث شده تا ایده مثبتی درباره فساد درون نیروی پلیس نداشته باشد. او شخصیتی کم حرف، تیزبین و محتاط دارد که نه تنها زندگی شخص اش را از دیگران پنهان می کند، بلکه سرنخ های پرونده هایش را نیز با وسواس برای خود نگه می دارد.

سریال بالارد با بازی های خیره کننده و هوشمندانه، ریتمی سنجیده از ابتدا تا انتها بیننده را با خود همراه می کند. بازی مگی کیو در نقش بالارد برای مخاطب باورپذیر است. در نتیجه این سریال تصویری صادقانه از فساد در سیستم پلیس و تاثیرات آن در جامعه نشان می دهد. افزون بر این حضور زنانی از نژادهای مختلف به عنوان شخصیت های اصلی رویکردی خاص به سریال می دهد. چرا که نشان می دهد زنان و اقلیت های نژادی چگونه در سیستمی مردانه فعالیت می کنند. سیستمی که غالبا از تیپ های خاص در آن حضور دارند. این موضوع، لایه های اجتماعی و انتقادی را به یک داستان جنایی ساده اضافه می کند. از همه مهم تر غیرقابل پیش بینی بودن داستان است، وجود فیلم نامه ای با قصه جذاب، تماشاگران را بارها غافل گیر می کند؛ حتی زمانی که داستان در ابتدا قابل پیش بینی است، پایان برای بیننده غیر منتظره تمام می شود.

بالارد (Ballard) نه تنها موفق می شود پیوندی عمیق با سریال بوش: میراث داشته باشد، بلکه هویتی مستقل نیز برای خود خلق می کند. این سریال از همان ابتدا مخاطب را با قصه ها و پرونده های مختلف همراه می کند اما به تدریج لایه های جدیدی از شخصیت ها نشان می دهد. در حقیقت بالارد اسپین آفی موفق است که هیجان را به بهترین شکل به بیننده ارائه می دهد.