​مالک پرسروصدای قهرمان لیگ فوتبال ایران بعد از سکوتی کوتاه، خروشی بلند در نقل و انتقالات تابستانی داشت و تب بازار را یک تنه چند درجه داغ کرد. او بعد از آنکه در برنامه فوتبال برتر اعلام کرد از بازار داخلی و معادلات قدرت در بین بازیکنان ایرانی کناره گیری کرده، به وعده خود عمل کرد و سه بازیکن خارجی را از سه ملیت مختلف به خدمت گرفت: تیبور هلیلوویچ (کرواسی)، الکس سدلار (صربستان)، ادیل خامروبکوف (ازبکستان). اما چهارمی هم در پیش است، خریدی که مانند بمب در نقل و انتقالات منفجر خواهد شد.

در پس پرده چهارمین و آخرین خرید خارجی تیم تراکتور، یک ملاقات سه جانبه قرار دارد، جایی که محمدرضا زنوزی و رضا درویش به میزبانی مهدی تاج، روبروی هم نشستند، اما نه برای تقابل بلکه با هدف مذاکره و رسیدن به مصالحه در پرونده حقوقی و پیچیده علیرضا بیرانوند. جایی که تراکتور میخواست پرونده را به روشی غیر از قضایی حل کرده و رضایت باشگاه پرسپولیس را برای چشم پوشی از شکایت خود جلب کند. اما درخواست مدیرعامل پرسپولیس در ازای چشم پوشی، به هیچ وجه با حساب و کتاب مالک باشگاه تراکتور نمی خواند.

ترابی و اسماعیلی فر را بدهید تا بیرانوند را داشته باشید. این عملا همان اشتباهی است که فصل گذشته رضا درویش انجام داد و دو ستاره خود را به تراکتور واگذار کرد و حالا زنوزی با مشاهده اثرگذاری این دو ستاره بر نمایش تیمش، بی طمأنینه پیشنهاد درویش را رد و اعلام کرد حاضر نیست هیچ بازیکنی را به پرسپولیس بدهد و مذاکرات را نیز متوقف کرد. او در ذهن خود تصور می کرد می تواند با بسته پیشنهادی اقتصادی، پرسپولیس را برای این انتقال راضی کند اما هیئت مدیره پرسپولیس راضی به ادامه مذاکرات نشد و همه چیز همانجا به پایان رسید.

زمانی که مذاکرات طرفین به بن بست رسید، زنوزی یک ایده را روی میز گذاشت: جذاب دروازه بان خارجی با معادل دلاری این بسته پیشنهادی. ماجرا به یک هفته قبل برمی گردد اما همه چیز در 24 ساعت گذشته نهایی شد.

جالب اینکه در روزهای گذشته رسانه ها از قطعی شدن حکم محرومیت علیرضا بیرانوند خبر دادند و در این شرایط، خبر جذب یک دروازه بان مطرح خارجی از سوی تراکتور، برای هواداران فوتبال بدان معنی است که تراکتور نیز حکم محرومیت را پذیرفته است. البته در باشگاه تراکتور، مسئولان حقوقی و مدیریتی، همچنان خود را در این پرونده محق میدانند اما به هر حال مالک باشگاه تصمیم به چاره جویی گرفته و پیش از آنکه محرومیت احتمالی گلر شماره یک تیمش اعلام شود، پلن دوم را به خدمت گرفته نا به قول معروف از تهدید، فرصت بسازد.

بنابراین تراکتور در فصل جدید دو دروازه بان در اختیار خواهد داشت و در صورت محرومیت بیرانوند، هواداران این تیم عملا هیچ نگرانی خاصی را متوجه تیم خود نخواهند دید.

تنها مسئله مهم به آمادگی علیرضا بیرانوند برمیگردد. اگر او چهار ماه از حضور در میادین محروم شود، تا آبان از میادین دور خواهد بود و به عبارتی در فاصله حدود هفت ماه تا آغاز جام جهانی 2026 امریکا، خانه نشین خواهد شد که این به خصوص برای تیم ملی ایران خبر خوبی نیست و خط دروازه تیم ملی را در یک موقعیت جدید قرار خواهد داد.

نکته مهم این است که علیرضا بیرانوند در این سالها کلید دروازه تیم ملی را یک تنه در اختیار داشته و سایرین به اندازه نصف بازیهای ملی او هم در درون دروازه قرار نگرفته اند و به همین دلیل محرومیت او، خبر خوبی برای امیر قلعه نویی و تیم ملی نخواهد بود و شاید علت میانجی گری رییس فدراسیون فوتبال برای مصالحه پرونده نیز همین باشد.

تراکتور هم اکنون بیرانوند را دراختیار دارد و حالا با جذب یک چهره مطرح دیگر، خود را برای فصل دشوار لیگ بیست وپنجم و همچنین رقابت های آسیایی آماده می کند. کار مهم بیرانوند حفظ آمادگی تا زمان بازگشت است.

شاید قبول بسته پیشنهادی مالی از سوی زنوزی و مصالحه، میتوانست منفعت پرسپولیس را تأمین کند و حداقل هزینه رضایتنامه بازیکنی نظیر مهدی زارع باشد اما به هر حال اتخاذ چنین تصمیمی در این فضای تند هواداری، نیاز به شجاعت و البته مقبولیت اجتماعی بیشتری بود.

شاید وقتی با یک بیزنس من پای میز مذاکره می نشینید، به شیوه مذاکره به دنبال برداشت حداکثری و نه پوپولیستی باشید. واقعیت اینجاست که محرومیت بیرانوند جز خنک کردن دل برخی هواداران (و رقم غرامت 20 میلیاردی که در برابر اعداد نقل و انتقالات این فصل ناچیز است) عایدی دیگری برای پرسپولیس ندارد اما می شد از پنجره مذاکره برای حرکتی به سود منافع باشگاه استفاده کرد.

تراکتور با اتمام محرومیت چهار ماهه بیرانوند(که دو ماه از آن قابل اجراست) با این تصمیم، دو دروازه بان شاخص برای حراست از سنگر تیمش خواهد داشت.