چین با همراه کردن جنگنده های J-35 با ناو فوجیان،به دومین کشور جهان پس از آمریکا تبدیل می شود که جنگنده های نسل پنجمی رادار گریز را از روی ناوهای CATOBAR به پرواز در می آورد. به گزارش خبرآنلاین؛ ناو هواپیمابر تیپ 003 "فوجیان" در حقیقت جهش فناورانه بزرگی برای نیروی دریایی چین محسوب می شود. این ناو که در ژوئن 2022 به آب انداخته شد، نخستین ناو چینی است که به سامانهٔ EMALS مجهز است؛ سیستمی که پرتاب جنگنده ها را سریع تر و انعطاف پذیرتر از کاتاپولت های بخار سنتی امکان پذیر می کند. ناو فوجیان با طول 315 متر و جابه جایی تقریبی 80 هزار تن و عرشهٔ پرواز تخت کامل برای پشتیبانی از هواگردهای سنگین تر و با قابلیت بیشتر طراحی شده و نرخ پروازهای رزمی (سورتی) بیشتری دارد. برآوردها نشان می دهد که این ناو می تواند از اسکادرانی با حدود 60 فروند هواگرد شامل جنگنده های J-35، هواپیماهای هشدار زودهنگام KJ-600 و بالگردها پشتیبانی کند. آزمایش های دریایی این ناو از ماه می سال 2024 میلادی آغاز شد و به سرعت در حال پیشرفت است. تحلیلگران نظامی چینی پیش بینی می کنند که این ناو ممکن است در نیمه دوم سال 2025 به طور رسمی عملیاتی اعلام شود. ترکیب بهره گیری از سامانه EMALS و جنگنده J-35 این امکان را برای نیروی دریایی چین فراهم خواهد کرد تا عملیات های هوایی پر شدت و مداوم را در فواصلی دورتر از قبل انجام دهد. سازندگان کشتی های جنگی و تولیدکنندگان الکترونیک دفاعی چین در حال حاضر به تلاش هایشان برای ادغام سامانه های ارتباطی بومی، نرم افزارهای مدیریت نبرد و فناوری های کنترل ترافیک هوایی سرعت بخشیده اند تا هر چه زودتر فوجیان را به سطحی هم تراز با ابر ناوهای هسته ای آمریکا برسانند؛ البته باید بدانیم که خود ناو هواپیمابر فوجیان فاقد پیشرانه هسته ای است.  ترکیبی جادویی از دو فناوری روز دنیا همراهی جنگنده های J-35 و ناو فوجیان، امیدواری های زیادی برای چینی ها ایجاد کرده است. با این سامانه ها، چین به دومین کشور جهان پس از آمریکا تبدیل می شود که جنگنده های نسل پنجمی رادار گریز را از روی ناوهای CATOBAR به پرواز در می آورد. این موضوع توانمندی نیروی دریایی چین برای انجام حملات دقیق دوربرد، حفظ برتری هوایی در مناطق مورد مناقشه و انجام مأموریت های اطلاعاتی، شناسایی و دیده بانی (ISR) را در عمق منطقهٔ هند-پاسیفیک به شدت افزایش می دهد. پروفایل جنگنده رادار گریز J-35 در کنار هم گرایی حسگرهای شبکه ای، این امکان را برای این جنگنده فراهم خواهد کرد تا در محیط های به شدت متخاصم وارد عمل شده و چالشی جدی برای سامانه های دفاع هوایی و موشکی منطقه ایجاد کند.  این پیشرفت و توسعه برای کشورهای منطقه هند-پاسیفیک، یک تهدید واقعی و جدید به حساب می آید. توانایی چین برای استقرار جنگنده های پنهان کار از ناوی که می تواند دور از سواحل خود فعالیت کند، باعث افزایش شعاع نفوذ دریایی چین خواهد شد و همین موضوع سبب شده تا کشورهایی مثل هند و ژاپن هم سرمایه گذاری هایشان در توانمندی های هوایی ناوپایه را افزایش دهند. از سوی دیگر آمریکا هم با افزایش گشت های گروه های رزمی ناو هواپیمابر و رزمایش های مشترک با متحدان منطقه ای اش، حضور خود را برای حفظ آزادی کشتیرانی و امنیت دریایی تقویت کرده است. حالا و در آستانه استفاده چین از نهایت قابلیت عملیاتی جنگنده J-35 و بهره برداری رسمی از فوجیان، فصل جدیدی در توازن قدرت دریایی هند-پاسیفیک آغاز می شود. پیگیری نرخ تولید و میزان ادغام J-35 در عملیات های ناو پایه، برای تحلیل گران نظامی و تصمیم گیرندگان سیاسی، نکته ای کلیدی در درک دکترین رو به تحول چین و اهداف آینده اش در منطقه خواهد بود. |