فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می بردند بهره ای از کلام حق دارند رجوع می شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

به غیر از آن که بشد دین و دانش از دستم
بیا بگو که ز عشقت چه طرف بربستم

اگر چه خرمن عمرم غم تو داد به باد
به خاک پای عزیزت که عهد نشکستم

چو ذره گر چه حقیرم ببین به دولت عشق
که در هوای رخت، چون به مهر پیوستم

بیار باده که عمریست تا من از سر امن
به کنج عافیت از بهر عیش ننشستم

اگر ز مردم هشیاری ای نصیحتگو
سخن به خاک میفکن چرا که من مستم

چگونه سر ز خجالت برآورم بر دوست
که خدمتی به سزا برنیامد از دستم

بسوخت حافظ و آن یار دلنواز نگفت
که مرهمی بفرستم که خاطرش خستم

شرح لغت: خستم:مجروح کردم

1- از اینکه شما به عهد و پیمان خود وفا می کنید و به امور معنوی توجه کافی دارید، بسیار عالی است ولی مشاهده می کنید که ریاکاران از شما جلوترند. ناراحت نباشید بالاخره آنها رسوا می شوند و شما موفق تر گام برخواهید داشت.

2- این نیت هنوز مقدماتش فراهم نمی باشد و بسیار بجاست که از آن صرف نظر کنید، چون فعلاً اجرای آن به زیان و ضرر خانواده شماست. پس بهتر است دنبال فرصت مناسب تر و بهتری باشی.

تلاش بسیار در راه عشق نموده ای و عمر خود را صرف آن کرده ای. هنوز هم به عهد خود پایبندی و طعنه ها و سرزنش های دیگران در تو بی اثر است. با این حال فکر می کنی هنوز آنچه را که لیاقت اوست انجام نداده ای. نگران نباش تو تلاشت را کرده ای و حتما نتیجه مطلوب را خواهی گرفت.