قطعه موسیقی تنهایی از بردیا صدرنوری که آن را برای ایران ساخته است، تکنوازی پیانو به مدت 14 دقیقه است.

به گزارش ایسنا، او درباره این اثر نوشته است:

امید درد کمی نیست

و این را

هر پرنده ی مهاجری می داند

وقتی که می گذرد از مرزها

از خروش رودخانه که

آخرین تصویر خانه را

مثل خنجری

به دو نیم کرده

اجتماع کلاغان

در سمت تاریک حادثه

اتفاقی نیست

آفتاب فلج بر افق

توان برخاستن ندارد

و هیبت سایه ای بر اندام دیوار

ترس های کوچک را

چهارشانه و قد بلند کرده است

امید را

با سماجت سنجاب ها

برای کدام روز دفن می کنی؟

ما بازماندگان اندوه

ما همیشه سوگواران

تنها پرهامان را می چینیم

شهادت می دهم هنوز شاهینم

تیز چشم

و زندگی چنان از چشمم افتاده

که به چنگال گرفته لاشه ی خود را

به لانه بر می گردانم

پناه بگیر

از آخرین تیر

که در نکوهش جنگ شلیک نمی شود

اسلحه می گفت:

صلح با هیچ توافقی به دست نمی آید

همچنان که پرواز

توافق پرنده و آسمان نیست

ضبط، میکس و مسترینگ این اثر برعهده امید نیک بین و طرح کاور از آسمان صدرنوری بوده است.

در این قسمت می توانید نسخه صوتی این اثر را بشنوید: