| برای یافتن پاسخ، کافی است نگاهی به یکی از نمونه های ملموس بیندازیم. تکاب، شهری در استان آذربایجان غربی، دو معدن مهم و شناخته شده طلا، زرشوران و آق دره را در خود جای داده است. به گزارش روزنامه جوان، این شهر و معادنش در بسیاری از گزارش ها به عنوان یکی از قطب های طلای غرب آسیا معرفی می شوند، اما وقتی پای صحبت مردم یا فعالان اقتصادی محلی بنشینید، تصویر متفاوتی نمایان می شود. تکاب فقط یک مثال است. مسئله، فراتر از یک شهر یا یک معدن است. پرسش اساسی این است که منابع معدنی کشور، به ویژه طلا، چگونه مدیریت می شوند و درآمد حاصل از آن چه جایگاهی در توسعه مناطق معدن خیز و اقتصاد ملی دارد؟ کشورمان یکی از کشورهای دارای ذخایر غنی طلا در منطقه است. طبق آمارها حدود 24 معدن طلای فعال در کشور شناسایی شده و در حال بهره برداری هستند. معدن زرشوران در نزدیکی تکاب، به عنوان یکی از بزرگ ترین معادن طلای غرب آسیا شناخته می شود. گفته می شود تنها این معدن، ظرفیت اکتشاف سالانه شش تن طلا را دارد. معدن آق دره هم با ظرفیت کمتر، اما سودآوری بالا، سال هاست طلا استخراج می کند. در شرایطی که قیمت جهانی طلا در سال های اخیر روندی صعودی داشته است، استخراج چند تن طلا به معنای ورود هزاران میلیارد تومان به چرخه اقتصادی کشور است، اما پرسش مردم شهرهایی مانند تکاب این است که سهم ما از این ثروت چیست؟ در بسیاری از شهرهای دارای معادن، از جمله تکاب، وضعیت اقتصادی مردم نه تنها بهبود نیافته بلکه در برخی موارد، نسبت به گذشته نیز ضعیف تر شده است. نرخ بیکاری بالاست، زیرساخت ها فرسوده اند و دسترسی به خدمات اولیه مانند درمان و آموزش در سطح مطلوبی نیست. جوانان برای یافتن کار ناچار به مهاجرت می شوند. همه اینها در حالی رخ می دهد که روزانه کامیون های حامل سنگ طلا از دل کوه خارج می شوند، کارخانه ها فعالند و گزارش های مالی از میلیاردها تومان فروش حکایت دارند. اینجاست که مردم می پرسند: اگر این حجم طلا از شهر ما استخراج می شود، چرا زندگی ما تغییری نمی کند؟ این پول کجاست؟ | 
توافق پرسپولیس با شوکوروف هم‌وطن لژیونر اورونوف
حمله به اتوبوس مسافربری در پاکستان؛ 3 کشته و 5 زخمی
سردار غیب‌پرور به شهادت رسید