نورالدین آهی، مشاور رییس جمهور در امور تشکل هاست اما دفاعش از دولت و شخص آقای پزشکیان جانانه تر از آن است که در قالب این حکم قابل تفسیر باشد و از ایمانی حکایت دارد که همراهان متقدم پزشکیان به روش و منش او داشته اند، چه با حکم و چه بی حکم!

به گزارش انصاف نیوز، آقای آهی دستاوردهای دولت چهاردهم در یک سال اخیر را قابل اعتنا می داند. می گوید اداره جنگ 12 روزه، شاهکار مسعود پزشکیان بوده است.

او باور دارد دولت در مسیر تحقق وعده هایش است و می گوید برنامه ای برای حفظ و ارتقای سرمایه اجتماعی پزشکیان که در ستادهای انتخاباتی سال قبل عینیت یافت، در حال پیاده سازی و اجراست.

آیا دولت مسعود پزشکیان، دولت صدای بی صدایان شده است؟

من ابتدا ایام عزای حسینی و شهادت جمع کثیری از هم وطنان در تجاوز اسراییل را تسلیت عرض می کنم.

خب سوال بسیار خوبی پرسیدید؛ بله، با اتفاقاتی که در چند هفته اخیر افتاده، می توانیم جواب خیلی مثبتی به این پرسش بدهیم و بگویم بله. صدای بی صدایان یعنی صدای همه مردم ایران. امروز صدای همه مردم ایران از زبان رییس جمهور شنیده می شود. امروز جمع کثیری از مردم، شاید حتی آنانی که در انتخابات شرکت نکردند، با هم در دفاع از وطن هم صدا شده اند. بی صدایانی که چندین و چند سال هیچ صدایی ازشان شنیده نشده بود، امروز برای ایران هم صدا شده اند. امروز واژه وطن، پرچم و تمامیت ارضی ایران به صدای بی صدایان تبدیل شده است.

بله، رییس جمهور موفق شده است یک انسجام و وحدت ملی در راستای دفاع از ایران ایجاد کند. شعار آقای پزشکیان برای ایران بود. امروز همه مردم برای ایران هم صدا شده اند.

کنش گران سیاسی زیادی به دلیل سیاست های اشتباه و تنگ نظرانه ی ما، منزوی شده یا کشور را ترک کرده اند اما وجود یک رییس جمهور از جنس مردم در راس قوه مجریه که فلسفه وجودی اش صداقت است، باعث شده همین نخبگان رنجیده در دفاع از ایران پیش قدم و با رییس جمهور محترم هم صدا شوند.

بله، به نظر من رییس جمهور در تحقق این شعار موفق بوده است

این اتحاد تاکتیکی نیست؟ همه ما به دلیل یک تهدید بیرونی ذیل پرچم و نام ایران متحد شده ایم اما به محض از بین رفتن بحران، به تنظیمات اولیه بازمی گردیم.

این یک احتمال است که شما مطرح می کنید.

می خواهم مسیر را ترسیم کنید؛ حداقل از سمت دولت.

ببینید؛ وقتی آقای رییس جمهور شعار وفاق را مطرح کرد، خیلی از هم فکران ما هم نسبت به آن انتقاد داشتند اما امروز می بینیم که این کلیدواژه مهم را آقای پزشکیان با هوشمندی و تیزبینی سیاسی ای که داشته انتخاب کرده و در عرصه عمل توانسته آن را پیاده کند.

خیلی از دوستان فکر می کردند وفاق یعنی توزیع متناسب قدرت بین جناح های سیاسی اما وفاق در اصل یعنی رسیدن به وحدت برای حل مشکلات مردم و کشور. این وحدت امروز حاصل شده است. بله، شاید خیلی ها بگویند این تاکتیک است اما آقای رییس جمهور اهل کار تاکتیکی نیست و به حرفی که می زند باور دارد.

ما با تجربه طولانی از انتخابات های ریاست جمهوری سراغ آقای دکتر مسعود پزشکیان رفتیم. آن تجربیات موید این بود که در خیلی از اوقات، اخلاق پای سیاست ذبح شده و می شود اما می دانستیم اعتقادات و باورهای اخلاقی برای آقای پزشکیان، تاکتیکی نیست. در این یک سالی هم که از عمر دولت چهاردهم گذشته، به همه ثابت شده که صداقت و باورهای اخلاقی برای رییس جمهور ابزاری نیست.

با توجه به شرایطی که برای کشور و مردم پیش آمده، زبان من لکنت دارد که به فعالان ستاد و مردم تبریک بگویم اما باید تبریک گفت به مردم فهیمی که سال گذشته آمدند، در ستادهای انتخاباتی جانانه فعالیت کردند. آن روز می گفتیم مسعود پزشکیان مرد روزهای سخت است. امروز می بینیم که در جنگ 12 روزه، آقای پزشکیان در اداره کشور شاهکار کرده است. آقای رییس جمهور مردانه در وسط میدان ایستاد؛ در بحث تامین کالاهای اساسی، در تامین نیازهای مردم، تامین سوخت، مراقبت از آرامش روانی جامعه، رییس جمهور حضور مستقیم داشت. رییس جمهور حضور مستمر داشت و چه بسا اگر بعضی از دیگر اعضای کابینه هم حضور مستمر داشتند، نتایج بسیار مطلوب تر و دل چسب تری حاصل می شد.

سال گذشته و در رقابت های انتخابات ریاست جمهوری، افزایش قیمت ارز و وقوع جنگ، دو تابویی بود که جامعه با آن به رای دادن به آقای پزشکیان تشویق و ترغیب می شد. پاسخ شما برای کسی که بگوید آقای پزشکیان رای آورد اما هم دلار 100 تومان شد و هم جنگ رخ داد، چیست؟

آقای رییس جمهور از ابتدا گفت ما با کسی دعوا نداریم. این را هم برای عرصه داخلی مطرح کرد و هم برای عرصه خارجی و روابط بین المللی کشور. بله، جنگ اتفاق افتاد اما ادامه جنگ چه می شد اگر حریف ما در انتخابات پیروز می شد؟ این را باید استدلال کنیم.

جنگ که دست ما نبود. داشتیم مذاکره می کردیم که به قول رییس جمهور، آمدند و بمبی انداختند وسط میز مذاکره. این جنگ به ما تحمیل شد ولی اداره کشور در این دوره مهم است. آقای پزشکیان با قوت و قدرت و درایت، دولت و کشور را طوری اداره کرد که هم در حوزه دفاع نظامی از کشور و مردم حرفی برای گفتن داشته باشیم و هم برای مذاکره احتمالی.

آقای پزشکیان در مصاحبه هوشمندانه اش با خبرنگار امریکایی، همین نکته را به بهترین شکل بیان می کند و می گوید همانان که ادعای صلح طلبی داشته اند، مذاکره را رها و جنگ را انتخاب کرند. ایشان می گوید ملت ایران خواستار جنگ نبوده و نیست اما اگر جنگی به این مردم تحمیل شود، با تمام قوا به میدان می آیند.

شما از فعالان ستاد انتخاباتی آقای پزشکیان در سال گذشته بودید. اگر ممکن است فضای رقابت را برای ما ترسیم کنید؛ آیا واقعا رقابت به مفهوم واقعی آن وجود داشت یا از قبل کمابیش معلوم بود رییس جمهور دوره چهاردهم کیست؟

آقای پزشکیان دو دوره وارد عرصه انتخابات شد؛ یک بار در سال 1400 بود که ایشان وارد عرصه انتخابات شد اما آن دوره بنا به دلایلی ردصلاحیت شدند. آن زمان هم به ویژگی های آقای پزشکیان ایمان داشتیم و می دانستیم ویژگی هایی مانند صداقت، پاک دستی، مردمی بودن و بدون لکنت از حقوق مردم دفاع کردن در ایشان هست که مردم را جذب می کند.

بارها این بحث پیش آمده بود که آقای پزشکیان چه ویژگی هایی برای ریاست جمهوری دارد؛ ایشان نخبگان دانشگاهی را می شناخت، سیستم دولت را می شناخت، پارلمان دیده بود و سیستم اداره کشور را می شناخت. همه این ویژگی ها ایشان را به یک گزینه مناسب برای ما تبدیل می کرد که می تواند با قدرت در عرصه انتخابات ریاست جمهوری حاضر شود.

اما در سال 1403 که بار دیگر ایشان کاندیدا و این بار تایید صلاحیت شد، خیلی ها می گفتند ایشان در سطح استانی شناخته شده است و در سطح کشور، مردم شناختی از او ندارند.

نه خیر، اصلا شرایط راحتی نبود. مردم از مشارکت در انتخابات خسته شده بودند. کسی رغبت نداشت تنور انتخابات را داغ کند. اگر یادتان باشد، چند ماه قبل از این انتخابات، انتخابات مجلس برگزار شده بود که به یکی از سردترین دوره های انتخابات پس از انقلاب تبدیل شد.

دوستان آقای پزشکیان در ستادهای انتخاباتی واقعا زحمت طاقت فرسایی متحمل شدند تا طیف های گسترده ای از مردم را مجاب کنند پای صندوق های رای حاضر شوند. با همه این تلاش ها کمتر از 50 درصد از مردم در انتخابات حاضر شدند.

من اعتقاد دارم پیروز شدن را آقای پزشکیان به ما یاد داد؛ ایشان به راهی که انتخاب کرده بود ایمان داشت. بارها به ما می گفت نتیجه مهم نیست، مهم این است که برای این باور مبارزه کنیم. ما امکاناتی هم در اختیار داشتیم؛ چه در عرصه رسانه، چه در تدارکات و پشتیبانی.

این از افتخارات دولت پزشکیان است که بسیاری از همراهان اولیه اش، امروز در خانه های خود پشتیبان دولت هستند. بسیاری از کسانی که از ابتدا به پزشکیان و راه او باور داشتند، آمدند و کمک کردند و پس از پیروزی هم بدون سهم خواهی، به منازل خود بازگشتند.

همه آن چه درباره شخص رییس جمهور پزشکیان و دولت چهاردهم گفتید، در نهایت باید نتیجه ای ملموس در زندگی مردم داشته باشد. امروز یک جوان 18 یا 20 ساله از شما بپرسد این که دولت جمهوری اسلامی ایران را آقای مسعود پزشکیان اداره می کند، چه نقش و اثری در زندگی من داشته است، پاسخ شما چیست؟

وقتی درباره زندگی صحبت می کنید، طبیعتا یک بازه یک ساله را نمی توانید ملاک قرار دهید و انتظار تحول داشته باشید اما حداقل مسیری که رقم خورده این است که همان جوان 18 یا 20 ساله، فرصت حرف زدن دارد.

امروز فرصت گفت وگو در کشور فراهم شده. امروز فضای طرح مطالبات جوانان فراهم است. من باور دارم که اگر رقیب آقای پزشکیان دولت تشکیل داده بود، امروز نسل جوان کشور فرصت گفت وگو و مطالبه نداشت. این فضای باز اجتماعی از دستاوردهای بزرگ دولت پزشکیان است. همین لایحه عفاف و حجاب را در نظر بگیرید؛ این دستاورد دولت است که برای حفظ کرامت انسانی شهروندان این کشور ایستادگی کرد.

ضمن این که تکرار می کنم آرام آرام اتفاقات مثبت بیشتری رقم خواهد خورد. یک جوان نخبه دانشگاهی، وزیر اقتصاد شده است. در کدام دولت سراغ داشته ایم که جوانی بدون تعلق 100درصدی به گفتمان دولت و به دلیل پشتوانه علمی و دانشگاهی اش به مقام وزارت رسیده باشد. این اتفاقات مثبت را هم ببینیم. در همین مشاورت تشکل ها، ما تلاش داریم صدای جوانان را در جای جای کشور بشنویم. این قدم را برداشته ایم و بسیاری از ایده ها را هم مستقیما به گوش رییس جمهور رسانده ایم.

به نظر من جوانان هم باید به کمک دولت بیایند. من فکر می کنم اگر جوانان هم بیشتر به میدان بیایند و مشارکت بیشتری در طرح مطالبات داشته باشند، این مسیر برای کمک به ایران هموارتر می شود.

امروز رییس جمهوری داریم که درر وسط میدان و در میان مردم است. همین سفر اخیر آقای پزشکیان به چند نقطه در شمال و شمال غرب کشور که بدون تشریفات معمول انجام شد را ببینید؛ بالاخره این نشان می دهد رییس جمهور خود را از مردم جدا نکرده و جدا نمی داند. من این را یک فرصت برای جامعه ایران می دانم، چون هم رییس جمهور بی واسطه با مردم در تماس است و هم مردم می توانند با موانع کمتری صدای خود را به گوش رییس جمهور و دولتمردان برسانند.

با توجه به گفته های شما، به نظر می رسد دولت چهاردهم در بیان فعالیت های خود و معرفی کارنامه ای که در این یک سال رقم زده، به مردم الکن و ناتوان است. این تحلیل را قبول دارید؟ و اگر بله، علت را چه می دانید.

ابتدا بگویم که درباره ستادهای آقای رییس جمهور، ما تلاش داریم از این سرمایه اجتماعی مراقبت کنیم. در بسیاری از سفرهای استانی که رفته ام، با استانداران و فرمانداران محترم صحبت کرده ایم که اعضای ستادها به عنوان باورمندان به گفتمان و راه رییس جمهور، مشاوران صدیق دولت هستند و باید از این ظرفیت برای اداره بهتر امور و جبران کمبودها و کاستی ها استفاده کنیم.

درباره بروز رسانه ای دولت، این ضعف را قبول دارم که نتوانسته ایم دستاوردهای دولت را به گوش مردم برسانیم. شما در انصاف نیوز از رسانه هایی بودید که از ابتدا به این راه ایمان داشتید و به میدان آمدید. بنابراین انعکاس دستاوردهای دولت رسالت شما هم هست. این حرف من به این معنا نیست که دولت را بدون اشکال و فاقد ایراد می دانم؛ خیر. حتما ضعف و ایراد هم داشته ایم اما این نقاط ضعف و کاستی هم باید توسط رسانه ها منعکس شود.

فکر می کنید پس از 4 سال چه قضاوتی درباره دولت خواهیم داشت؟

دولت آقای پزشکیان، دولت نه به دروغ است. سال دیگر و 3 سال دیگر هم دولت نه به دروغ است و پس از پایان دوره 4 ساله دولت نیز همین قضاوت را خواهیم داشت و خواهیم گفت دولت نه به دروغ بر سر عهد خود با مردم ماند.

در این مدت که با مسعود پزشکیان همکار بوده اید، چه عملی از او برای تان شگفتی ساز بوده است؟

آقای رییس جمهور واقعا برای بهبود شرایط کشور مصمم بوده و هست اما آن چه برای من شگفت انگیز بوده این است که مشکلات و بحران های متعدد در این یک سال، نه تنها او را دلسرد نکرده بلکه برای اعتلای ایران، هر روز از روز قبل مصمم تر بوده است.