رسانه KHAMENEI. IR در مقاله ای با عنوان شلیکی در جنگ شناختی به نامه یوآو گالانت، وزیر دفاع سابق رژیم صهیونیستی، واکنش نشان داد.

این رسانه در این زمینه نوشت: نامه ای که اخیراً از سوی یوآو گالانت، وزیر دفاع سابق رژیم صهیونیستی، خطاب به رهبر انقلاب اسلامی منتشر شده، به لحاظ ساختاری و محتوایی، ویژگی هایی فرامتنی دارد که آن را به متنی منحصر به فرد تبدیل کرده است. متن کامل نامه، از ابتدای مقدمه تا انتهای امضا، شامل 1354 کلمه است که بخش اصلی آن (بدنه ی نامه) حدود 1154 کلمه را دربر می گیرد.

با تحلیل محتوای این متن از منظر کمی و کیفی، به حدود 48 تا 50 نکته ی مستقل در آن برخورد می کنیم؛ به عبارتی، حدود 50 محور محتوایی در این نامه گنجانده شده است. از میان این ها، دست کم 23 نکته از جنس محوری و اساسی اند. این سطح از تراکم محتوایی در یک متن کوتاه، آن را به متنی غیرمعمول و پیچیده بدل می کند که فراتر از یک شخص است.

در این نامه با الگویی روبرو هستیم که بر پایه ی تکنیک جابجایی ایستگاهی عمل می کند. ابتدا در ظاهر اطلاعات درست و مستند ارائه می شود تا اعتماد مخاطب جلب شود؛ سپس، با دست کاری داده ها، زمینه برای القای نکات نادرست فراهم می شود. این شیوه اگرچه ساده است، اما از منظر روان شناسی اقناع، بسیار مؤثر و پیچیده به کار رفته است.

بر اساس برآوردهای برخی اتاق های فکر و تحلیل گران غربی، تصمیم گیری های رهبر انقلاب عمدتاً مبتنی بر ارزیابی شخصی، دریافت های میدانی، و گزارش نهادهای داخلی خودی است. بنابراین، اگر ادعای گالانت در ابتدای نامه اش را جدی بگیریم -این که 30 سال است شما پروژه من هستید - باید پذیرفت که او با چنین پیش زمینه ای، بهتر از هر کسی می دانسته که رهبر انقلاب اساساً مخاطب اثرپذیری برای این نامه نیست. از همین رو می توان گفت که مخاطب اصلی نامه نه رهبر جمهوری اسلامی، بلکه سه گروه تصمیم سازان درون ساختار حاکمیتی ایران، متحدان منطقه ای ایران و مردم ایران هستند.

تحلیل محتوای نامه نشان می دهد که با یک عملیات روانی تمام عیار مواجهیم. گالانت به طور مکرر بر قدرت اطلاعاتی اسراییل تأکید می کند و تصویری فراواقع گرایانه از اشراف اطلاعاتی ارائه می دهد: ادعای رصد تمام تحرکات، اشراف کامل به ساختار تصمیم گیری ایران و حتی دانستن تصمیم ها پیش از اتخاذ آن ها. این تصویرسازی در واقع معادل روانی همان توصیفی است که در یک تحلیل دیگر از آن به عنوان عقاب آسمان و شیر زمین یاد شده بود، تصویری اغراق آمیز از توانمندی اسراییل.

در کنار جنگ روانی، عنصر جنگ روایی نیز پررنگ است. روایت سازی، جای سلاح را می گیرد. گالانت، یا تیم نویسندگان پشت نامه، از روایت برای بازتعریف موقعیت استفاده می کنند. اسراییل، پس از شکست در نبردهای اخیر -از جمله عملیات طوفان الاقصی و جنگ 12 روزه- اکنون به جای استفاده از زرادخانه واقعی، به جنگ شناختی و روایت محور روی آورده است.

در نهایت، این نامه را باید در چهارچوب جنگ شناختی در حال گسترش بین ایران و اسراییل ارزیابی کرد؛ جنگی که میدان اصلی آن نه جبهه های مرزی، بلکه افکار عمومی و میدان ادراک است.