بیانیه میرحسین موسوی، فعال سیاسی، مبنی بر آزادی زندانیان سیاسی و تغییر ریاست صداوسیما با واکنش های متفاوتی مواجه شده است.

تابناک در این زمینه نوشت: در حالی که جنگ 12 روزه نشان داد مردم ایران، صرف نظر از اختلافات سیاسی، چگونه کنار هم ایستادند و یکپارچه مقابل تهدید خارجی مقاومت کردند، موسوی همچنان از همان واژگان کهنه و تجویزهای سیاسی صحبت می کند: مجلس مؤسسان ، ساختار جدید و رفراندوم . اینها به جای تقویت وحدت ملی، بیش از هر چیز تداعی کننده دوره ای از بحران و دودستگی است.

آقای موسوی!

مردم در این 12 روز، دوشادوش هم ایستادند. حتی بسیاری از منتقدان نظام، رهبری را در مدیریت این بحران ستودند و به آن احترام گذاشتند. اما شما هنوز در همان ادبیات سرد و شکاک سال های قبل مانده اید. چرا این همه تحولات را نمی بینید و نمی خواهید واقعیت را بپذیرید؟

وقتی می گویید ساختار کنونی نماینده همه ایرانیان نیست و پیشنهاد مجلس مؤسسان را می دهید، عملا در حال دعوت به بازنگری های بنیادین و فروپاشی نظام هستید. آیا این فرصت مناسبی برای چنین اقدامات رادیکالی است؟

چنین پیشنهاداتی بیش از آنکه نشانه دغدغه ملی باشد، بوی فرصت طلبی سیاسی می دهد.

بیانیه موسوی همچنین بر آزادی زندانیان سیاسی و تغییر رویکرد رسانه ملی تاکید دارد. اگرچه این مطالبات ممکن است از منظر حقوقی و انسانی قابل بحث باشد، اما در شرایطی که کشور در معرض تهدید مستقیم است، باید با دقت و حفظ آرامش مطرح شود. رسانه ملی در چنین بزنگاه هایی باید نقش همبستگی و آگاهی بخشی را بازی کند، نه اینکه به بهانه تغییر رویکرد، شکاف های داخلی را عمیق تر سازد.

در این میان، تحسین رهبری انقلاب توسط مخالفان نظام بیش از هر زمان دیگری نمایان است. این یک واقعیت بی بدیل است که حتی کسانی که با نظام اختلاف دارند، به مدیریت خردمندانه و دلسوزانه آیت الله خامنه ای احترام می گذارند و به نقش کلیدی او در حفظ ثبات کشور اعتراف می کنند. این میزان احترام، نشانگر جایگاه ویژه رهبری است که در سخت ترین شرایط توانسته کشور را از بحران های بزرگ عبور دهد و دل مردم را به هم نزدیک کند.

متأسفانه، موسوی هنوز این واقعیت را نپذیرفته و گویی از بوی کبابی که به مشامش رسیده هول شده و به جای همبستگی، رویاهای دیگری را در سر می پروراند. در حالی که کشور در معرض تهدید نظامی جدید از سوی رژیم صهیونیستی است، همه باید دست به دست هم دهند و اختلافات را کنار بگذارند. اگرچه اختلاف نظرها طبیعی است، اما در بزنگاه هایی که امنیت ملی در خطر است، نباید اجازه داد که مسائل سیاسی شخصی یا جناحی، به شکاف و تفرقه دامن بزند.

موسوی و همفکرانش باید دریابند که مردم دیگر حاضر نیستند در چنین شرایط حساسی، بازی های سیاسی را تحمل کنند. واقعیت این است که اولویت امروز ایران حفظ وحدت، تقویت انسجام ملی و حمایت از رهبری هوشمند انقلاب است. بیانیه اخیر میرحسین موسوی بیش از آنکه از همدلی و وفاق ملی سخن بگوید، یادآور همان فضای متشنج و پرتنش سال 88 است.

پرونده سال 88 بسته شده و ملت ایران با درایت و رهبری حکیمانه، مسیر پیشرفت و ثبات را در پیش گرفته است. در شرایط کنونی، بازگشت به گذشته و باز کردن پرونده های کهنه، نه تنها مفید نیست بلکه به امنیت و انسجام ملی ضربه می زند.

امید است که موسوی و دیگر چهره های سیاسی به جای دنبال کردن رویاهای گذشته، در مسیر همدلی، اتحاد و حمایت از امنیت کشور گام بردارند.